Crowcon - gasdetectie om levens te redden
Zoeken op
18 september 2014
BLOG
Niet klagen over koolstofdioxide - hoe u veilig blijft

Koolstofdioxide is een bestanddeel van de normale lucht, met een aandeel van ongeveer 0,037%. Het kan echter worden geproduceerd door de verbranding van fossiele brandstoffen en andere chemische reacties, en is een veel voorkomend bestanddeel bij de vervaardiging van veel consumentenproducten, met name bier en andere bruisende dranken. Werken in deze omgevingen houdt het risico in van blootstelling aan niveaus die hoger zijn dan de norm. Bij hoge CO2-niveaus bestaat verstikkingsgevaar en kan het ook een aanzienlijk toxisch gevaar vormen.

Een veel voorkomende vergissing is te denken dat CO2 kan worden gedetecteerd door geur of smaak; dit is niet het geval. Een andere misvatting is dat het bewaken van het zuurstofgehalte (O2) een doeltreffende bescherming biedt tegen CO2. Het vertrouwen op het bewaken van O2-niveaus als bescherming tegen kooldioxide heeft tot dodelijke ongevallen geleid. CO2-niveaus kunnen alleen worden gecontroleerd met behulp van de juiste detectieapparatuur.

Blootstelling aan slechts 0,5 volumeprocent CO2 vormt een gevaar voor de gezondheid, terwijl concentraties van meer dan 10 volumeprocent kunnen leiden tot de dood, ongeacht het aanwezige zuurstofgehalte. Omdat CO2 volkomen reuk- en kleurloos is, is het heel goed mogelijk dat er geen aanwijzingen voor gevaar zijn tot het te laat is.

Vaste systemen kunnen worden gebruikt om een risicogebied te bewaken op de opbouw van CO2. Dergelijke systemen bestaan meestal uit een of meer detectorkoppen die zijn aangesloten op een afzonderlijk bedieningspaneel. Als een detector een gevaarlijk CO2-niveau aangeeft, kunnen automatisch afzuigventilatoren in werking worden gesteld en kunnen ook sirenes of visuele bakens worden geactiveerd om werknemers te waarschuwen het gebied te verlaten. Dit is echter niet voldoende om de bescherming van personen tegen toxische blootstelling te waarborgen. Daarvoor moet de voortdurende blootstelling van de werknemers individueel worden gecontroleerd.

Deze voortdurende blootstelling wordt over het algemeen op twee manieren gedefinieerd:

  • Limiet voor kortstondige blootstelling (Short Term Exposure Limit - STEL)
    maximaal toelaatbare concentratie gedurende een kortere periode, meestal 15 minuten
  • Long Term Exposure Limit (LTEL) -
    berekend als een tijdgewogen gemiddelde over 8 uur (TWA)

Ik besprak TWA in mijn vorige blog, maar in het kort is het concept gebaseerd op een eenvoudig gemiddelde van de blootstelling van de werknemer gedurende een 8-urige werkdag. Het staat perioden van blootstelling boven de TWA-limiet toe, maar alleen zolang de STEL niet wordt overschreden en er een gelijkwaardige onderblootstelling is om te compenseren. In het VK is de TWA voor CO2 vastgesteld op 0,5% en de STEL op 1,5%, en deze niveaus worden bij wet afgedwongen. Hoewel de regelgevingsniveaus enigszins kunnen verschillen, worden in andere rechtsgebieden soortgelijke grenswaarden gehanteerd.

Om te garanderen dat de blootstelling van de werknemers onder de wettelijke blootstellingsgrenzen blijft, is het noodzakelijk de CO2-niveaus waaraan elke werknemer wordt blootgesteld, individueel te controleren met behulp van een geschikte persoonlijke monitor.

Abonneer u op onze blog

Word lid van onze mailinglijst om de laatste blog te ontvangen!






    Lees hier over Crowcon's privacy- en cookiebeleid. Als u van gedachten verandert, kunt u zich op elk moment uitschrijven.