De onshore olie-industrie wordt vaak over het hoofd gezien en het laatste nieuws dat er tot 100 miljard vaten olie onder Zuid-Engeland zouden kunnen liggen, heeft velen verbaasd. On-shore productie is echter wereldwijd gangbaarder dan mensen beseffen.
De laatste jaren is de onshore olie- en gasindustrie onder de loep genomen, meestal in termen van hydraulisch breken (fracking), maar de onshore productie van fossiele brandstoffen bestaat al meer dan 150 jaar. De eerste commerciële oliebron op het vasteland werd ontwikkeld in 1859 en het eerste patent voor fracking-apparatuur volgde snel in 1865! Ter vergelijking, de eerste werkende offshore oliebron ontstond pas in de jaren 1890 in Summerland, USA. [1] Acht van de tien grootste olievelden op het vasteland bevinden zich nu in het Midden-Oosten, de rest in Venezuela en de VS.
De olie- en gasindustrie op het vasteland van het VK gaat ook terug tot de jaren 1850, maar pas na de Tweede Wereldoorlog kwam de activiteit in een stroomversnelling. De oorlogen maakten duidelijk dat Groot-Brittannië zijn eigen olie moest produceren in plaats van afhankelijk te zijn van de invoer, en dus werd er wetgeving ingevoerd om bedrijven in staat te stellen gemakkelijker onshore naar koolwaterstoffen te zoeken. In 1973 werd het Wytch Farm-olieveld in Oost-Dorset geopend en vandaag is het het grootste onshore-olieveld in Europa. Het VK heeft meer dan 2.000 putten geboord en produceert momenteel tot 25.000 vaten olie-equivalent per dag, op 120 locaties. [2]
De berichten dat er zich olie bevindt onder het Weald-bekken (Gatwick-gebied) zijn niet nieuw, maar de hoeveelheid die zich nu onder dit deel van het Engelse platteland zou bevinden, is dat zeer zeker wel. Hoewel naar schatting "slechts" 5-15% van de geschatte 100 miljard vaten op haalbare wijze kan worden gewonnen, wordt gesuggereerd dat deze tegen 2030 10 tot 30% van de Britse vraag zouden kunnen dekken.
Omdat de olie zich bevindt in gesteenten die van nature gebroken zijn, is dit "een sterke aanmoediging dat deze reservoirs met succes kunnen worden geproduceerd met conventionele horizontale boor- en voltooiingstechnieken". Er wordt gesteld dat hydraulische fracturering, waarbij water, zand en chemicaliën onder hoge druk in rotsen worden gepompt, niet nodig is om deze oliereserve aan te boren, waardoor de milieuproblemen die rechtstreeks verband houden met deze winningsmethode worden weggenomen. Toch zullen er nog belangrijke hinderpalen moeten worden overwonnen.
Dit is een dichtbevolkt deel van de wereld, dus verzet van bewoners die zich zorgen maken over de gevolgen voor hun lokale omgeving lijkt onvermijdelijk. Protesteerders zullen aanvoeren dat de noodzaak om klimaatverandering te voorkomen vereist dat tot 80% van de fossiele brandstoffen in de grond wordt gelaten, te beginnen met Horse Hill. Ook moeten de gebruikelijke veiligheidsaspecten worden aangepakt, niet in de laatste plaats de diverse gevaren die de olieproductie met zich meebrengt, zoals het vrijkomen van vluchtige gassen, ontvlambare en giftige gassen die weglekken, afgesloten ruimten en blootstelling aan chemische stoffen.
Samen met vele anderen zullen wij erop toezien hoe dit enorme potentieel kan worden gerealiseerd, terwijl de gevolgen voor het milieu en de samenleving tot een minimum beperkt blijven. De vragen die wij willen beantwoorden zijn: "Wat is het effect hiervan op de afnemende raffinage-industrie in het VK?" en "Zal de locatie van deze grondstof de behoefte aan lokale verwerkingscapaciteit nieuw leven inblazen?
Abonneer u op onze blog
