Pellistor-sensoren bestaan uit twee bij elkaar passende draadspoelen, elk ingebed in een keramische kraal. Stroom wordt door de spoelen geleid, waardoor de korrels worden verhit tot ongeveer 230˚C. De kraal wordt heet van de verbranding, wat resulteert in een temperatuurverschil tussen deze actieve en de andere "referentie "kraal. Dit veroorzaakt een verschil in weerstand, dat wordt gemeten; de hoeveelheid aanwezig gas is recht evenredig met de weerstandsverandering, zodat de gasconcentratie als een percentage van de onderste explosiegrens (% LEL*) nauwkeurig kan worden bepaald. Brandbaar gas verbrandt op de kraal en de extra warmte die vrijkomt, veroorzaakt een verhoging van de spoelweerstand die door het instrument wordt gemeten om de gasconcentratie aan te geven. Pellistor-sensoren worden veel gebruikt in de industrie, onder meer op booreilanden, in raffinaderijen en voor ondergrondse constructiedoeleinden, zoals mijnen en tunnels.

Voordelen van Pellistor-sensoren?

Pellistorsensoren zijn relatief goedkoop door de verschillen in technologieniveau in vergelijking met de meer complexe technologieën zoals IR-sensorenmaar het is mogelijk dat zij vaker moeten worden vervangen. Met een lineaire output die overeenkomt met de gasconcentratie, kunnen correctiefactoren worden gebruikt om de respons van pellistors op andere ontvlambare gassen bij benadering te berekenen, waardoor pellistors een goede keuze kunnen zijn wanneer er meerdere ontvlambare gassen en dampen aanwezig zijn.

Factoren die van invloed zijn op Pellistor Sensor levensduur

De twee belangrijkste factoren die de levensduur van de sensor verkorten, zijn blootstelling aan hoge gasconcentraties en vergiftiging of remming van de sensor. Extreme mechanische schokken of trillingen kunnen ook de levensduur van de sensor beïnvloeden.

De capaciteit van het katalysatoroppervlak om het gas te oxideren vermindert wanneer het vergiftigd of geremd is. Sensorlevensduur tot tien jaar is bekend in sommige toepassingen waar geen remmende of vergiftigende verbindingen aanwezig zijn. Pellistors met een hoger vermogen hebben grotere korrels, dus meer katalysator, en die grotere katalytische activiteit zorgt voor minder kwetsbaarheid voor vergiftiging. Poreuzere korrels bieden gemakkelijker toegang van het gas tot meer katalysator, waardoor een grotere katalytische activiteit van een oppervlaktevolume in plaats van alleen een oppervlakte mogelijk is. Vakkundig initieel ontwerp en gesofisticeerde fabricageprocessen zorgen voor een maximale porositeit van de korrels.

De sterkte van de kraal is ook van groot belang omdat blootstelling aan hoge gasconcentraties (>100% LEL) de integriteit van de sensor in gevaar kan brengen en barsten kan veroorzaken. De prestaties worden beïnvloed en er ontstaan vaak afwijkingen in het nul/basislijnsignaal. Onvolledige verbranding leidt tot koolstofafzetting op de kraal: de koolstof "groeit" in de poriën en veroorzaakt mechanische schade of zit gewoon in de weg van gas dat de pellistor bereikt. De koolstof kan echter na verloop van tijd worden weggebrand om de katalytische plaatsen weer vrij te geven.

Extreme mechanische schokken of trillingen kunnen in zeldzame gevallen een breuk in de pellistorspoelen veroorzaken. Dit probleem doet zich vaker voor bij draagbare dan bij vast opgestelde gasdetectoren, omdat de kans groter is dat ze vallen en omdat de pellistors die worden gebruikt een lager stroomverbruik hebben (om de levensduur van de batterij te maximaliseren) en dus dunnere spoelen van dunner draad gebruiken.

Wat gebeurt er als een Pellistor vergiftigd wordt?

Een vergiftigde pellistor blijft elektrisch operationeel, maar reageert mogelijk niet op gas, aangezien hij geen output produceert wanneer hij aan ontvlambaar gas wordt blootgesteld. Dit betekent dat een detector niet in alarm gaat, waardoor de indruk wordt gewekt dat de omgeving veilig is.

Verbindingen die silicium, lood, zwavel en fosfaten bevatten in slechts enkele delen per miljoen (ppm) kunnen de prestaties van pellistors aantasten. Of het nu gaat om iets in uw algemene werkomgeving of iets onschuldigs als schoonmaakgerei of handcrème, als u het in de buurt van een pellistor brengt, kan dit betekenen dat u de effectiviteit van uw sensor in gevaar brengt zonder dat u het beseft.

Waarom zijn siliconen slecht?

Siliconen hebben hun deugden, maar ze komen misschien vaker voor dan u eerst dacht. Enkele voorbeelden zijn afdichtingsmiddelen, kleefstoffen, smeermiddelen, en thermische en elektrische isolatie. Siliconen kunnen een sensor op een pellistor bij uiterst lage niveaus vergiftigen, omdat zij cumulatief een beetje per keer werken.

Producten

Onze draagbare producten maken allemaal gebruik van pellistor-bolletjes met een laag stroomverbruik. Dit verlengt de levensduur van de batterijen, maar kan ze vatbaar maken voor vergiftiging. Daarom bieden wij alternatieven die niet vergiftigen, zoals de IR- en MPS-sensoren. Onze vaste producten gebruiken een poreuze hoogenergetische vaste pellistor.

Om meer te ontdekken, bezoek onze technische pagina voor meer informatie.