Wie eigenaar is van een distilleerderij of betrokken is bij het beheer en de exploitatie ervan, zal begrijpen hoe belangrijk het is zich bewust te zijn van en te zorgen voor bescherming tegen de gevaarlijke dampen die in dit soort omgevingen vrijkomen.
De vervaardiging van alcohol gaat gepaard met grote productie-installaties die potentieel schadelijk kunnen zijn, zowel bij de bediening als door de dampen en gassen die in de atmosfeer kunnen vrijkomen en vervolgens het milieu kunnen aantasten.
Eigenaars van distilleerderijen moeten de dagelijkse werkzaamheden proactief aanpakken, met name wat betreft het minimaliseren van het risico van het binnenkrijgen van schadelijke en giftige gassen die bij de dagelijkse werkzaamheden vrijkomen.
Het waarborgen van de veiligheid in uw bedrijf beschermt niet alleen de werknemers tegen de uiteenlopende risico's in hun omgeving, maar zorgt er ook voor dat organisaties voldoen aan de relevante richtsnoeren en voorschriften inzake grenswaarden voor emissies.
Beschrijving
Het belangrijkste brandbare gevaar in distilleerderijen en brouwerijen zijn de dampen en dampen die door ethanol worden geproduceerd. Omdat ethanoldampen kunnen vrijkomen bij lekken in tanks, vaten, overdrachtpompen, leidingen en flexibele slangen, vormen ze een reëel brand- en explosiegevaar voor mensen die in de distilleerindustrie werken. Zodra het gas en de damp vrijkomen in de atmosfeer, kan het zich snel ontwikkelen en een gevaar vormen voor de gezondheid van de werknemers. Hierbij moet echter worden opgemerkt dat de concentratie die nodig is om schade aan de gezondheid van de werknemers te veroorzaken, zeer hoog moet zijn. Het belangrijkste risico van ethanol in de lucht is dan ook het explosiegevaar. Dit feit versterkt het belang van gasdetectieapparatuur om eventuele lekken onmiddellijk te herkennen en te verhelpen, teneinde desastreuze gevolgen te voorkomen.
Het gebruik van stikstof in het distillatie- en brouwproces is vergelijkbaar met het gebruik van CO2, om bescherming te bieden tegen oxygenatie, smaak en aroma te verbeteren en de levensduur van het eindproduct te verlengen. Er zijn echter risico's verbonden aan het gebruik van stikstof, omdat het gas zich op de bodem van de tanks kan verzamelen en het residu eruit kan lekken en gevaren kan opleveren. Aangezien deze gevaren vaak voorkomen, is het belangrijk dat distilleerderijen investeren in een betrouwbaar gasdetectiesysteem dat de werknemers kan waarschuwen voor deze gevaren van lekken en morsen, of dat in staat is de ventilatiesystemen automatisch in werking te stellen.
Regelmatig onderhoud om te testen op residu en condensvorming is ook van vitaal belang om te controleren of ongewenste chemicaliën en vloeistof zich niet ophopen. Het gebruik van vloeibare stikstof brengt ook gevaren met zich mee voor degenen die distilleren en mag daarom alleen worden gebruikt in een goed geventileerde ruimte, compleet met zuurstofmonitors. Het expansieproces van stikstof van vloeistof naar gas wordt vaak gebruikt om zuurstof uit containers te verwijderen, maar als er in dit stadium een lek is, bestaat het risico op verstikking en zelfs overlijden. Een goede gasdetectie en -bewaking in deze ruimten is een krachtige manier om werknemers tegen deze risico's te beschermen.
Kooldioxide is nodig om alcohol te maken. Tijdens het productieproces worden koolhydraten, zoals zetmeel en suiker, omgezet door gisting. De gist neemt de koolhydraten op en kooldioxide ontstaat als een reukloos, kleurloos en giftig gas. De eigenschappen van het gas betekenen dat het moeilijk te identificeren is en, als het niet wordt ontdekt, ongelooflijk schadelijke gevolgen kan hebben voor de menselijke gezondheid. Afhankelijk van het aantal deeltjes per miljoen kan CO2 concentratieproblemen, ademhalingsmoeilijkheden, hoofdpijn, vermoeidheid, oorsuizingen, wazig zien en bewustzijnsverlies veroorzaken. Bij de hoogste niveaus van inname kan verstikking en de dood optreden. Door te zorgen voor een goede ontluchting van gistingsruimten en betrouwbare gasdetectieapparatuur te gebruiken, kunnen degenen in de sector kooldioxidevergiftiging voorkomen en de gezondheid van hun werknemers beschermen.
Tijdens het eerste deel van het distillatie- en brouwproces, dat de behandeling, de opslag en het malen van moutkorrels omvat, ontstaat stof. Dit stof is ontvlambaar en kan gevaarlijk zijn als er geen afzuigsysteem is om het stof uit de lucht te verwijderen. Een andere manier om de risico's van dit stof te vermijden, is het verminderen van de potentiële ontstekingsbronnen in de brandbare atmosfeer. Mogelijke bronnen zijn open vlammen, snij- en lasbranders, vonken veroorzaakt door statische, elektrische en mechanische bronnen, hete oppervlakken, warmte door wrijving en stralingswarmte.
ATEX en IECEX zijn de certificeringen die gelden voor de elektrische regelaars en instrumenten die in de distilleerderijsector worden gebruikt. Het is belangrijk ervoor te zorgen dat de apparatuur die u implementeert de industriespecifieke certificering heeft, die voldoet aan de relevante veiligheidsdrempels en daardoor de omgeving en de werknemers daarin zal beschermen tegen de heersende risicofactoren.
IECEx is een internationaal gebruikt certificeringssysteem dat de geldigheid en veiligheid regelt van apparatuur die wordt gebruikt in explosieve omgevingen. De specificaties en normen van het certificaat worden vastgesteld door de Internationale Elektrotechnische Commissie (IEC).
ATEX-certificering is afgeleid van de twee Europese richtlijnen die de betrouwbaarheid en geschiktheid regelen van apparatuur die wordt gebruikt in gevaarlijke omgevingen. De ATEX-richtlijn wordt ook wel de Europese Richtlijn 2014/34/EU genoemd.
Distilleerders moeten er niet alleen voor zorgen dat de gekozen apparatuur aan de relevante normen voldoet, maar ook dat de wetgeving inzake gasemissies, wettelijke grenswaarden en de gezondheid van de werknemers op het werk wordt nageleefd. De ATEX 1999/92/EG-richtlijn en de Britse DSEAR 2002-voorschriften verplichten werkgevers ervoor te zorgen dat werkplekken veilig zijn voor brand- en explosiegevaar. Zij hebben betrekking op drie basisverwachtingen: er mag geen ontvlambare atmosfeer heersen, maar als dat toch het geval is, moet ontsteking worden voorkomen en in het ongelukkige geval van ontsteking moet worden vermeden dat de betrokkenen schade ondervinden.