De uiteenlopende toepassingen en processen in de staalsector leiden tot uiteenlopende, potentieel gevaarlijke gasconcentraties, waaronder zwaveldioxide, koolmonoxide, kooldioxide, waterstof, stikstof en zuurstofdepletie.
Door het vrijkomen en de aanwezigheid van zoveel gevaarlijke gassen, naast het stof en de hete werkomstandigheden, is de staalsector doorspekt met gasgerelateerde gevaren, met name in ovenzones, mijnen en ondergrondse loopbruggen.
Om op de hoogte te blijven van de toxische en explosieve gassen die in staalomgevingen aanwezig zijn, moet gasdetectieapparatuur worden geïmplementeerd om teams veilig te houden en bewust te maken van de gevaren wanneer deze zich voordoen en fluctueren. Nauwkeurige bewaking kan ook helpen om verontreiniging van detectoren en valse alarmen te voorkomen en de uitvaltijd te beperken. Betrouwbare gasdetectie zorgt er ook voor dat de vereiste grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling worden nageleefd.
Beschrijving
In de staalsector vormt het betreden van besloten ruimtes een aanzienlijk risico voor arbeiders, waarbij mensen door kruipruimtes, serviceluiken en inspectiepunten moeten navigeren die ernstige gevaren met zich meebrengen. Persoonlijke gasdetectoren en monitors zijn vereist omdat zuurstof meerdere gevaren met zich meebrengt, vooral als er een tekort aan zuurstof is. Dit komt doordat zuurstof verrijkte dingen gemakkelijker verbranden en heter en heviger zullen branden. Als gevolg hiervan kan het blussen van een vlam in dit soort omgevingen bijna onmogelijk zijn.
In het secundaire proces van staalproductie is zuurstofdepletie opnieuw een risico, net als het vrijkomen van giftige zwavel en koolstof, stikstof en argon. In kleine concentraties is CO₂ een natuurlijk onderdeel van de ademlucht. In hogere concentraties verdringt het de zuurstof die in de omgeving aanwezig is, waardoor ruimtes niet langer veilig zijn om in te werken.
Korrelig ijzerhoudend stof ontstaat bij het malen van metalen en non-ferrometalen in de staalproductie. Dit moet uit de lucht worden verwijderd omdat het kan voorkomen dat het gas dat moet worden gedetecteerd de detector bereikt. Wanneer metaaldeeltjes in de lucht aanwezig zijn, ongeacht hoe ze worden geproduceerd, vormt dit een reëel gevaar voor een nauwkeurige gasdetectie. Het gebruik van verwijderbare filters die gereinigd en vervangen kunnen worden, zorgt ervoor dat het gas een vrije weg heeft naar de sensor.
Een van de grootste risico's binnen de staalsector is de productie van koolmonoxide (CO). Tijdens het smeltproces verlaat het gasmengsel de oven bij een temperatuur van 200 graden Celsius. 20% van dit mengsel bestaat uit CO, en zelfs een paar keer inademen van hoge concentraties van dit gas kan ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid en schade aan hart en zenuwstelsel veroorzaken. Daarom is het belangrijk dat er in deze omgeving gasdetectieapparatuur wordt gebruikt.
In de VS zijn de EPA en de Occupational Safety and Health Administration de agentschappen die hoofdzakelijk verantwoordelijk zijn voor de regulering van de ijzer- en staalsector.
De Britse normen voor de veiligheid van gas in deze bedrijfstak zijn in 1998 vastgesteld en heten de Gas Safety (Installation and Use) Regulations.
De normen van de Europese Unie EN 19694-2 Emissies van stationaire bronnen regelt de uitstoot van broeikasgassen in energie-intensieve industrieën, waarvan het tweede deel betrekking heeft op de ijzer- en staalindustrie. De regelgeving biedt richtlijnen en beste praktijken voor het berekenen van broeikasgasemissies en -prestaties in de sector, evenals gestandaardiseerde meet-, test- en kwantificeringsmethoden, beoordelingsniveaus en rapportageprocessen waaraan bedrijven zich moeten houden. De norm richt zich sterk op de directe en indirecte CO2-emissies die worden geproduceerd in staalfabrieken, die worden gemeten door middel van CO2-impact, om zo de totale geproduceerde emissie te evalueren.
