Afval omvat materialen die niet langer nodig zijn en dus worden weggegooid. Afval kan worden ingedeeld als vast of vloeibaar afval, afhankelijk van de vorm, en verder als gevaarlijk en ongevaarlijk afval. Vloeibaar afval omvat gemeentelijk afvalwater, afvloeiend hemelwater en geloosd industrieel afvalwater.
Vast afval omvat huisvuil, dat ook wel gemeentelijk vast afval (MSW) wordt genoemd, industrieel afval - bijvoorbeeld uit de landbouw -, medisch afval en elektronisch afval.
De behandeling van vast afval is een uitdaging omdat het een of meer verontreinigende stoffen kan bevatten (waaronder zware metalen, explosieve en ontvlambare materialen) en deze moeten worden behandeld voordat het afval kan worden verwerkt.
Typische processen en bijbehorende gasdetectieproblemen
Biogas ontstaat wanneer organisch materiaal, zoals landbouw- en voedselafval, door bacteriën wordt afgebroken in een zuurstofarme omgeving. Dit proces wordt anaerobe vergisting genoemd. Wanneer het biogas is opgevangen, kan het worden gebruikt voor de productie van warmte en elektriciteit voor motoren, microturbines en brandstofcellen. Het is duidelijk dat biogas een hoog methaangehalte heeft, alsook een aanzienlijke hoeveelheid H2S, en dit veroorzaakt meerdere ernstige gasgevaren.
In het bijzonder, is er een verhoogd risico van:
Bedieners van een biogasinstallatie moeten persoonlijke gasdetectoren hebben die ontvlambaar gas, zuurstof en giftige gassen zoals H2S en CO detecteren en bewaken.
In afvalbunkers worden vaak brandbaar gas CH4 en toxische gassen H2S, CO en NH3 aangetroffen. Vuilnisbunkers zijn enkele meters onder de grond gebouwd en gasdetectoren zijn gewoonlijk hoog daarboven gemonteerd, waardoor deze detectoren moeilijk te onderhouden en te kalibreren zijn.
In veel gevallen is een bemonsteringssysteem een praktische oplossing, aangezien luchtmonsters naar een geschikte plaats kunnen worden gebracht en gemeten.
Percolaat is een vloeistof die wegvloeit (lekt) uit een ruimte waar afval is verzameld, en die een reeks gasgevaren met zich meebrengt. Deze omvatten het risico van brandbaar gas (explosiegevaar), H2S (vergif, corrosie), ammoniak (vergif, corrosie), CO (vergif) en ongunstige zuurstofgehaltes (verstikking).
Het percolaatbassin en de gangen die naar het percolaatbassin leiden, moeten worden gecontroleerd op CH4, H2S, CO, NH3, O2 en CO2. Langs de routes naar de percolaatpool moeten verschillende gasdetectoren worden geplaatst, waarvan de output wordt aangesloten op externe controlepanelen.
Detectie van O2 en toxische gassen SO2 en CO is van vitaal belang in ketelhuizen.
Het rookgas van verbranding is zeer giftig, aangezien het verontreinigende stoffen bevat zoals NO2, SO2, HCl en dioxine. NO2 en SO2 zijn belangrijke broeikasgassen, terwijl HCL en dioxiden schadelijk zijn voor de menselijke gezondheid
Het is gebruikelijk om zuurstof en giftig CO in as-putten te controleren.
