Waterbehandeling: De noodzaak van gasdetectie bij het detecteren van chloor

Waterbedrijven zorgen voor schoon water om te drinken, in te baden en voor industrieel en commercieel gebruik. Afvalwaterzuiveringsinstallaties en rioleringssystemen helpen onze waterwegen schoon en hygiënisch te houden. In de waterindustrie is het risico op blootstelling aan gassen en gasgerelateerde gevaren aanzienlijk. Schadelijke gassen kunnen worden aangetroffen in watertanks, reservoirs, pompputten, zuiveringseenheden, chemische opslag- en verwerkingsruimtes, putten, riolen, overstorten, boorgaten en mangaten.

Wat is chloor en waarom is het gevaarlijk?

Chloorgas (_Cl2) heeft een geelgroene kleur en wordt gebruikt om drinkwater te steriliseren. Het meeste chloor wordt echter gebruikt in de chemische industrie, met typische toepassingen als waterzuivering, kunststoffen en schoonmaakmiddelen. Chloorgas kan worden herkend aan zijn doordringende, irriterende geur, die lijkt op de geur van bleekmiddel. De sterke geur kan mensen voldoende waarschuwen dat ze zijn blootgesteld. _Cl2 zelf is niet brandbaar, maar het kan explosief reageren of brandbare verbindingen vormen met andere chemicaliën zoals terpentijn en ammoniak.

Chloorgas kan worden herkend aan de doordringende, irriterende geur, die lijkt op de geur van bleekmiddel. De sterke geur kan mensen voldoende waarschuwen dat ze zijn blootgesteld. Chloor is giftig en kan dodelijk zijn als het in geconcentreerde hoeveelheden wordt ingeademd of gedronken. Als chloorgas vrijkomt in de lucht, kunnen mensen worden blootgesteld via hun huid, ogen of door inademing. Chloor is niet brandbaar, maar kan reageren met de meeste brandbare stoffen, wat brand- en explosiegevaar oplevert. Het reageert ook heftig met organische verbindingen zoals ammoniak en waterstof, waardoor brand en explosies kunnen ontstaan.

Waar wordt chloor voor gebruikt

Waterchlorering begon in Zweden in de^18e eeuw met het doel om geuren uit water te verwijderen. Deze methode bleef alleen gebruikt worden om geuren uit water te verwijderen tot 1890, toen chloor werd geïdentificeerd als een effectieve stof voor desinfectiedoeleinden. In het begin van 1900 werd chloor voor het eerst gebruikt voor desinfectie in Groot-Brittannië. In de daaropvolgende eeuw werd chloor de meest gebruikte methode voor waterbehandeling en nu wordt het in de meeste landen wereldwijd gebruikt voor waterbehandeling.

Chlorering is een methode om water met een hoog gehalte aan micro-organismen te desinfecteren, waarbij chloor of chloorhoudende stoffen worden gebruikt om het water te oxideren en te desinfecteren. Er kunnen verschillende processen worden gebruikt om veilige chloorniveaus in drinkwater te bereiken om door water overgebrachte ziekten te voorkomen.

Waarom moet ik chloor detecteren?

Omdat chloor dichter is dan lucht, heeft het de neiging om zich te verspreiden over laaggelegen zones in slecht geventileerde of stilstaande gebieden. Hoewel chloor op zichzelf niet brandbaar is, kan het explosief worden wanneer het in contact komt met stoffen als ammoniak, waterstof, aardgas en terpentijn.

De reactie van het menselijk lichaam op chloor is afhankelijk van verschillende factoren: de concentratie chloor in de lucht, de duur en de frequentie van de blootstelling. De effecten zijn ook afhankelijk van de gezondheid van een individu en de omgevingsomstandigheden tijdens de blootstelling. Wanneer bijvoorbeeld kleine hoeveelheden chloor gedurende korte perioden worden ingeademd, kan dit het ademhalingssysteem aantasten. Andere effecten variëren van hoesten en pijn op de borst tot vochtophoping in de longen en huid- en oogirritaties. Deze effecten vinden niet plaats onder natuurlijke omstandigheden.

Onze oplossing

Het gebruik van een chloorgasdetector zorgt voor detectie en meting van deze stof in de lucht om ongelukken te voorkomen. Uitgerust met een elektrochemische chloorsensor bewaakt een vaste of draagbare _Cl2-detector met één of meerdere gassen de chloorconcentratie in de omgevingslucht. We hebben een breed assortiment gasdetectieproducten waarmee u kunt voldoen aan de eisen van de waterbehandelingsindustrie.

Vaste gasdetectoren zijn ideaal voor het bewaken en waarschuwen van managers en werknemers van waterzuiveringsinstallaties voor de aanwezigheid van alle belangrijke gasgevaren. De vaste gasdetectoren kunnen permanent worden geplaatst in watertanks, rioleringssystemen en andere gebieden met een hoog risico op blootstelling aan gassen.

Draagbare gasdetectors zijn lichtgewicht en robuuste draagbare gasdetectors. De draagbare gasdetectors geven een geluidssignaal en waarschuwen werknemers wanneer de gasniveaus gevaarlijke concentraties bereiken, zodat actie kan worden ondernomen. Onze Gasmanen Gas-Pro draagbare gasdetectors hebben betrouwbare chloorsensoropties, voor bewaking van één gas en van meerdere gassen.

Bedieningspanelen kunnen worden gebruikt om talrijke vaste gasdetectieapparaten te coördineren en om alarmsystemen in werking te stellen.

Voor meer informatie over gasdetectie in water en waterbehandeling, of om meer te weten te komen over het gasdetectieassortiment van Crowcon, kunt u contact met ons opnemen.

Laat een reactie achter

Overzicht van de industrie: Eten en drinken

De voedingsmiddelen- en drankenindustrie (F&B) omvat alle bedrijven die betrokken zijn bij de verwerking van grondstoffen voor voedingsmiddelen, alsmede bij de verpakking en distributie ervan. Dit omvat zowel verse, bereide als verpakte voedingsmiddelen en zowel alcoholische als niet-alcoholische dranken.

De voedings- en drankenindustrie is verdeeld in twee grote segmenten, namelijk de productie en de distributie van eetbare goederen. De eerste groep, de productie, omvat de verwerking van vlees en kaas en de vervaardiging van frisdranken, alcoholische dranken, verpakte levensmiddelen en andere gemodificeerde levensmiddelen. Alle voor menselijke consumptie bestemde producten, met uitzondering van farmaceutische producten, vallen onder deze sector. De productie omvat ook de verwerking van vlees, kaas en verpakte levensmiddelen, zuivel en alcoholische dranken. De productiesector omvat geen levensmiddelen en verse producten die rechtstreeks via de landbouw worden geproduceerd, aangezien deze onder de landbouw vallen.

De vervaardiging en verwerking van levensmiddelen en dranken brengt aanzienlijke risico's met zich mee voor de blootstelling aan brand en giftige gassen. Bij het bakken, verwerken en koelen van voedsel worden veel gassen gebruikt. Deze gassen kunnen zeer gevaarlijk zijn - giftig, brandbaar of beide.

Gevaren van gas

Voedselverwerking

Secundaire voedselverwerkingsmethoden omvatten fermentatie, verhitting, koeling, dehydratatie of een of andere vorm van koken. Veel soorten commerciële voedselverwerking bestaan uit koken, met name industriële stoomketels. Stoomketels worden gewoonlijk met gas gestookt (aardgas of LPG) of gebruiken een combinatie van gas en stookolie. Bij gasgestookte stoomketels bestaat aardgas voornamelijk uit methaan (CH4), een zeer brandbaar gas, lichter dan lucht, dat rechtstreeks naar de ketels wordt geleid. LPG daarentegen bestaat hoofdzakelijk uit propaan (C3H8) en vereist gewoonlijk een brandstofopslagtank ter plaatse. Wanneer op de locatie brandbare gassen worden gebruikt, moet in opslagruimten geforceerde mechanische ventilatie worden opgenomen voor het geval er lekkage optreedt. Deze ventilatie wordt gewoonlijk in werking gesteld door gasdetectoren die in de buurt van ketels en opslagruimten zijn geïnstalleerd.

Chemische ontsmetting

De F&B-sector neemt hygiëne zeer ernstig, aangezien de minste verontreiniging van oppervlakken en apparatuur een ideale voedingsbodem kan vormen voor allerlei soorten ziektekiemen. De F&B-sector eist daarom strenge reiniging en desinfectie, die moeten voldoen aan de industrienormen.

Er zijn drie methoden van desinfectie die gewoonlijk in de F&B worden gebruikt: thermisch, straling en chemisch. Chemische desinfectie met chloorverbindingen is verreweg de meest gebruikelijke en doeltreffende manier om apparatuur of andere oppervlakken te desinfecteren. Dat komt omdat chloorverbindingen goedkoop zijn, snel werken en doeltreffend zijn tegen een groot aantal micro-organismen. Er worden verschillende chloorverbindingen gebruikt, waaronder hypochloriet, organische en anorganische chlooramines en chloordioxide. Natriumhypochlorietoplossing (NaOCl) wordt opgeslagen in tanks, terwijl chloordioxide (ClO2) ter plaatse wordt gegenereerd.

In elke combinatie zijn chloorverbindingen gevaarlijk en blootstelling aan hoge chloorconcentraties kan ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. Chloorgassen worden gewoonlijk ter plaatse opgeslagen en er moet een gasdetectiesysteem worden geïnstalleerd, met een relaisuitgang om ventilatieventilatoren in werking te stellen zodra een hoog chloorgehalte wordt gedetecteerd.

Voedselverpakking

Voedselverpakkingen dienen vele doelen; zij maken het mogelijk voedsel veilig te vervoeren en op te slaan, beschermen het voedsel, geven de grootte van de porties aan en geven informatie over het product. Om levensmiddelen langdurig veilig te houden, moet zuurstof uit de verpakking worden verwijderd, omdat anders oxidatie optreedt wanneer het voedsel in contact komt met zuurstof. De aanwezigheid van zuurstof bevordert ook de groei van bacteriën, wat schadelijk is bij consumptie. Als de verpakking echter met stikstof wordt gespoeld, kan de houdbaarheid van verpakte levensmiddelen worden verlengd.

Verpakkers gebruiken vaak stikstof (N2) om hun producten te conserveren en op te slaan. Stikstof is een niet-reactief, reukloos en niet-giftig gas. Het voorkomt oxidatie van vers voedsel met suikers of vetten, stopt de groei van gevaarlijke bacteriën en remt bederf. Ten slotte voorkomt het dat verpakkingen bezwijken door het creëren van een atmosfeer onder druk. Stikstof kan ter plaatse worden gegenereerd met behulp van generatoren of worden geleverd in cilinders. Gasgeneratoren zijn kosteneffectief en zorgen voor een ononderbroken toevoer van gas. Stikstof is een verstikkend gas dat de zuurstof in de lucht kan verdringen. Omdat stikstof niet ruikt en niet giftig is, merken werknemers zuurstofgebrek misschien pas als het te laat is.

Een zuurstofgehalte van minder dan 19% veroorzaakt duizeligheid en bewustzijnsverlies. Om dit te voorkomen moet het zuurstofgehalte worden bewaakt met een elektrochemische sensor. De installatie van zuurstofdetectoren in verpakkingsruimten garandeert de veiligheid van de werknemers en de vroegtijdige opsporing van lekken.

Koelinstallaties

Koelinstallaties in de F&B-industrie worden gebruikt om voedsel gedurende lange tijd koel te houden. Grootschalige voedselopslagfaciliteiten maken vaak gebruik van koelsystemen op basis van ammoniak (> 50% NH3), omdat dit efficiënt en zuinig is. Ammoniak is echter zowel giftig als ontvlambaar; het is ook lichter dan lucht en vult gesloten ruimten snel op. Ammoniak kan ontvlambaar worden als het vrijkomt in een gesloten ruimte waar een ontstekingsbron aanwezig is, of als een vat watervrije ammoniak wordt blootgesteld aan vuur.

Ammoniak wordt gedetecteerd met elektrochemische (giftig) en katalytische (brandbaar) sensortechnologie. Draagbare detectie, met inbegrip van enkelvoudige of meervoudige gasdetectoren, kan onmiddellijke en TWA-blootstelling aan toxische NH3. Gebleken is dat persoonlijke multigasdetectoren de veiligheid van de werknemers verbeteren wanneer een laag bereik ppm voor routinematige systeemcontroles en een brandbaar bereik wordt gebruikt tijdens het onderhoud van het systeem. Vaste detectiesystemen omvatten een combinatie van detectoren voor toxische en brandbare niveaus die zijn aangesloten op lokale bedieningspanelen - deze worden gewoonlijk geleverd als onderdeel van een koelsysteem. Vaste systemen kunnen ook worden gebruikt voor procesoverbruggingen en ventilatiecontrole.

Brouwerij en drankenindustrie

Het risico van de productie van alcohol bestaat in omvangrijke productieapparatuur die potentieel schadelijk kan zijn, zowel voor het gebruik als voor de dampen en dampen die in de atmosfeer terecht kunnen komen en vervolgens het milieu kunnen beïnvloeden. Ethanol is het belangrijkste brandgevaar dat in distilleerderijen en brouwerijen wordt aangetroffen: de door ethanol geproduceerde dampen en dampen. Omdat ethanoldampen kunnen vrijkomen door lekken in tanks, vaten, transferpompen, leidingen en flexibele slangen, vormen ze een reëel brand- en explosiegevaar voor de distilleerders. Zodra het gas en de damp in de atmosfeer vrijkomen, kan het zich snel ophopen en een gevaar vormen voor de gezondheid van de werknemers. Er zij echter op gewezen dat de concentratie die nodig is om de gezondheid van de werknemers te schaden, zeer hoog moet zijn. Met dit in gedachten is het belangrijkste risico van ethanol in de lucht dat van een explosie. Dit feit versterkt het belang van gasdetectieapparatuur om eventuele lekken onmiddellijk te herkennen en te verhelpen, om rampzalige gevolgen te voorkomen.

Verpakking, vervoer en distributie

Zodra wijn is gebotteld en bier is verpakt, moeten zij worden geleverd aan de desbetreffende verkooppunten. Dit omvat gewoonlijk distributiebedrijven, opslag en in het geval van brouwerijen, transporteurs. Bij bier en frisdrank wordt kooldioxide of een mengsel van kooldioxide en stikstof gebruikt om de drank aan de "tap" te leveren. Deze gassen geven bier ook een langere schuimkraag en verbeteren de kwaliteit en de smaak.

Zelfs wanneer de drank klaar is om te worden afgeleverd, blijven er gasgerelateerde gevaren bestaan. Deze doen zich voor bij elke activiteit in ruimten met cilinders met samengeperst gas, vanwege het risico van een verhoogd kooldioxidegehalte of een verlaagd zuurstofgehalte (door een hoog stikstofgehalte). Kooldioxide (_CO2) komt van nature voor in de atmosfeer (0,04%)._CO2 is kleurloos en reukloos, zwaarder dan lucht en als het ontsnapt, zal het de neiging hebben naar de vloer te zinken._CO2 verzamelt zich in kelders en op de bodem van containers en besloten ruimten zoals tanks en silo's._CO2 ontstaat in grote hoeveelheden tijdens de gisting. Het wordt ook geïnjecteerd in dranken tijdens de carbonatatie.

Voor meer informatie over de gevaren van gas bij de productie van levensmiddelen en dranken kunt u terecht op onzeindustrie paginavoor meer informatie.

Laat een reactie achter

Protocollen voor gasveiligheid in waterbehandeling

Water is van vitaal belang voor ons dagelijks leven, zowel voor persoonlijk en huishoudelijk gebruik als voor industriële/commerciële toepassingen. Het is overal aanwezig, bevordert sommige chemische reacties en remt andere. Het wordt gebruikt om oppervlakken schoon te maken, chemicaliën naar de plaats van gebruik te brengen en ongewenste chemicaliën af te voeren. Doe iets en je creëert ergens een gas in een bepaalde hoeveelheid. Als je iets met water doet, zijn er zoveel mogelijkheden van dingen die samen kunnen komen en reageren, opgeloste gassen die uit de oplossing kunnen komen, opgeloste vloeistoffen en vaste stoffen die kunnen reageren om gassen te genereren. Bovendien moet u bepalen welke gassen u genereert wanneer u water verzamelt, reinigt, opslaat, vervoert of gebruikt. Gasdetectoren moeten worden gekozen voor de specifieke omgeving waarin zij werken, in dit geval zeer vochtig, vaak vuil, maar zelden buiten het temperatuurbereik van 4 tot 30 graden Celsius.

Gasgevaren

Naast de gebruikelijke gasgevaren die in de industrie bekend zijn: methaan, waterstofsulfide en zuurstof, zijn er ook gasgevaren van bijproducten en reinigingsmateriaal die ontstaan door zuiverende chemicaliën zoals ammoniak, chloor, chloordioxide of ozon die worden gebruikt bij de ontsmetting van afval- en effluentwater, of om microben uit schoon water te verwijderen. Als gevolg van de in de waterindustrie gebruikte chemicaliën kunnen er veel toxische of explosieve gassen ontstaan. Daarbij komen nog chemicaliën die door de industrie, landbouw of bouwwerkzaamheden in het afvoersysteem terecht kunnen komen.

Ammoniak (_NH3) is een verbinding van stikstof en waterstof en is een kleurloos en prikkelend gas dat ook bekend staat als zeer goed oplosbaar in contact met water. Dit betekent dat _NH3 snel oplost in water. Komt in zeer lage concentraties voor bij mensen en in de natuur. Het wordt ook vaak gebruikt in sommige huishoudelijke schoonmaakmiddelen. Hoewel _NH3 veel voordelen heeft, kan het in bepaalde omstandigheden corrosief en gevaarlijk zijn. Ammoniak kan in afvalwater terechtkomen uit verschillende bronnen, waaronder urine, mest, reinigingschemicaliën, proceschemicaliën en aminozuurproducten. Als _NH3 in een koperen leidingsysteem terechtkomt, kan het uitgebreide corrosie veroorzaken. Als _NH3 in water terechtkomt, varieert de toxiciteit afhankelijk van de exacte pH van het water. Het is mogelijk dat ammoniak uiteenvalt in ammoniumionen, die kunnen reageren met andere aanwezige verbindingen.

Chloordioxide (_ClO2) is een oxidatiegas dat vaak wordt gebruikt om drinkwater te desinfecteren. Wanneer het in zeer kleine hoeveelheden wordt gebruikt, is het veilig en leidt het niet tot grote gezondheidsrisico's. Maar ClO2 is een sterk ontsmettingsmiddel dat bacteriën, virussen en schimmels doodt. Maar _ClO2 is een sterk ontsmettingsmiddel dat bacteriën, virussen en schimmels doodt en bij gebruik in hoge doses kan het gevaarlijk zijn voor mensen omdat het rode bloedcellen en de bekleding van het maagdarmkanaal (GI) kan beschadigen.

Ozon (_O3) is een gas met een antiseptische geur en zonder kleur dat meestal van nature in het milieu voorkomt. Bij inademing kan ozon een reeks schadelijke effecten op het lichaam hebben. Omdat het een kleurloos gas is, is het moeilijk op te sporen zonder een effectief detectiesysteem. Zelfs wanneer relatief kleine hoeveelheden worden ingeademd, kan het gas een schadelijke invloed hebben op de luchtwegen, ontstekingen en pijn op de borst veroorzaken, naast hoesten, kortademigheid en irritatie van de keel. Het kan ook ziekten zoals astma verergeren.

Besloten ruimte binnenkomst

De pijpleidingen voor het vervoer van water moeten regelmatig worden schoongemaakt en gecontroleerd; tijdens deze werkzaamheden worden draagbare multigasmonitoren gebruikt om de werknemers te beschermen. Voorafgaand aan het betreden van een besloten ruimte moeten controles worden uitgevoerd en gewoonlijk worden O2, CO,_H2Sen CH4 gecontroleerd. Besloten ruimten zijn klein, dus moeten draagbare monitors compact en onopvallend zijn voor de gebruiker, maar wel bestand tegen de natte en vuile omgeving waarin ze moeten werken. Een duidelijke en snelle indicatie van elke toename van het gemeten gas (of elke afname voor zuurstof) is van het grootste belang - luide en heldere alarmen zijn doeltreffend om de gebruiker te waarschuwen.

Wetgeving

In Richtlijn 2017/164 van de Europese Commissie is een uitgebreidere lijst van indicatieve grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling (IOELV's) vastgesteld. IOELV's zijn op gezondheid gebaseerde, niet-bindende waarden, afgeleid van de meest recente beschikbare wetenschappelijke gegevens en rekening houdend met de beschikbaarheid van betrouwbare meettechnieken. Niet-bindend maar de beste praktijk. De lijst omvat koolmonoxide, stikstofmonoxide, stikstofdioxide, zwaveldioxide, waterstofcyanide, mangaan, diacetyl en vele andere chemische stoffen. De lijst is gebaseerd op Richtlijn 98/24/EG van de Raad betreffende de bescherming van de gezondheid en de veiligheid van werknemers tegen risico's van chemische agentia op het werk. Voor elk chemisch agens waarvoor op het niveau van de Unie een IOELV is vastgesteld, moeten de lidstaten een nationale grenswaarde voor beroepsmatige blootstelling vaststellen. Zij moeten ook rekening houden met de grenswaarde van de Unie en de aard van de nationale grenswaarde bepalen overeenkomstig de nationale wetgeving en praktijk. De lidstaten zullen gebruik kunnen maken van een overgangsperiode die uiterlijk op 21 augustus 2023 afloopt.

De Health and Safety Executive(HSE) stelt dat elk jaar verschillende werknemers ten minste één keer aan een werkgerelateerde ziekte lijden. Hoewel de meeste ziekten relatief milde gevallen van gastro-enteritis zijn, bestaat er ook een risico op potentieel dodelijke ziekten, zoals leptospirose (ziekte van Weil) en hepatitis. Hoewel deze ziekten aan de HSE worden gemeld, zou er sprake kunnen zijn van een aanzienlijke onderrapportage, omdat het verband tussen ziekte en werk vaak niet wordt onderkend.

Volgens de nationale wetgeving van de Health and Safety at Work etc Act 1974 zijn werkgevers verantwoordelijk voor de veiligheid van hun werknemers en anderen. Deze verantwoordelijkheid wordt versterkt door voorschriften.

De Confined Spaces Regulations 1997 zijn van toepassing wanneer bij de beoordeling risico's van ernstig letsel door werk in besloten ruimten worden vastgesteld. Deze voorschriften bevatten de volgende hoofdverplichtingen:

Vermijd het betreden van besloten ruimten, bijvoorbeeld door het werk van buitenaf te doen.
Als het betreden van een besloten ruimte onvermijdelijk is, volg dan een veilig werksysteem.
Zorg voor adequate noodvoorzieningen voordat de werkzaamheden beginnen.

De Management of Health and Safety at Work Regulations 1999 verplicht werkgevers en zelfstandigen om voor alle werkzaamheden een passende en toereikende risico-evaluatie uit te voeren om te bepalen welke maatregelen nodig zijn voor de veiligheid. Voor werk in besloten ruimten betekent dit dat de aanwezige gevaren moeten worden geïdentificeerd, de risico's moeten worden beoordeeld en moet worden bepaald welke voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen.

Onze oplossing

Het is vrijwel onmogelijk om deze gasgevaren te elimineren, dus moeten vaste werknemers en aannemers vertrouwen op betrouwbare gasdetectieapparatuur om hen te beschermen. Gasdetectie kan zowel in vaste als in draagbare vorm worden geleverd. Onze draagbare gasdetectors beschermen mensen tegen een groot aantal gasgevaren, waaronder T4x, Clip SGD, Gasman ,Tetra 3, Gas-Pro, T4 en Detective+. Onze vaste gasdetectors worden gebruikt waar betrouwbaarheid, betrouwbaarheid en het ontbreken van valse alarmen van belang zijn voor een efficiënte en effectieve bescherming van eigendommen en gebieden, en omvatten de Xgard, Xgard Bright en IRmax productreeksen. In combinatie met een aantal van onze vaste detectoren bieden onze gasdetectiecontrolepanelen een flexibele reeks oplossingen die brandbare, giftige en zuurstofgassen meten, hun aanwezigheid rapporteren en alarmen of bijbehorende apparatuur activeren. Gasmaster paneel aan.

Meer informatie over de gevaren van gas in afvalwater vindt u op onze pagina over de industrie.

Laat een reactie achter

Kruisgevoeligheid van toxische sensoren: Chris onderzoekt de gassen waaraan de sensor wordt blootgesteld

Een van de meest voorkomende vragen van klanten op het gebied van technische ondersteuning betreft op maat gemaakte configuraties van sensoren voor giftige gassen. Dit leidt vaak tot een onderzoek naar de kruisgevoeligheid van de verschillende gassen waaraan de sensor zal worden blootgesteld.

De kruisgevoeligheid varieert van sensortype tot sensortype en de leveranciers drukken de kruisgevoeligheid vaak uit in percentages, terwijl andere leveranciers de gevoeligheid specificeren in werkelijke ppm-niveaus (parts-per-million).

Lees verder "Kruisgevoeligheid van toxische sensoren: Chris onderzoekt de gassen waaraan de sensor wordt blootgesteld"

7 Antwoorden