Wanneer zou ik gaslekken op afstand moeten meten? 

Het gebruik van aardgas, waarvan methaan het belangrijkste bestanddeel is, neemt wereldwijd toe. Het heeft ook veel industriële toepassingen, zoals de vervaardiging van chemicaliën als ammoniak, methanol, butaan, ethaan, propaan en azijnzuur; het is ook een ingrediënt in uiteenlopende producten als kunstmest, antivries, kunststoffen, geneesmiddelen en stoffen. Met de voortdurende industriële ontwikkeling neemt het risico toe dat er schadelijke gassen vrijkomen. Hoewel deze emissies worden gecontroleerd, kunnen er echter activiteiten zijn waarbij gevaarlijke gassen worden gehanteerd en waarbij nalatig preventief onderhoud, zoals het voorkomen van defecte pijpleidingen of apparatuur, tot verschrikkelijke resultaten kan leiden.

Wat zijn de gevaren en manieren om gaslekken te voorkomen?

Aardgas wordt op verschillende manieren getransporteerd: via pijpleidingen in gasvorm, als vloeibaar aardgas (LNG) of gecomprimeerd aardgas (CNG). LNG is de gebruikelijke methode om het gas over lange afstanden, d.w.z. over oceanen, te vervoeren, terwijl CNG gewoonlijk met een tankwagen over korte afstanden wordt vervoerd. Voor lange afstanden over land (en soms offshore) wordt de voorkeur gegeven aan pijpleidingen. Lokale distributiebedrijven leveren ook aardgas aan commerciële en huishoudelijke gebruikers via nutsnetwerken in landen, regio's en gemeenten.

Regelmatig onderhoud van gasdistributiesystemen is essentieel. Het opsporen en verhelpen van gaslekken is ook een integraal onderdeel van elk onderhoudsprogramma, maar het is in veel stedelijke en industriële omgevingen erg moeilijk, omdat de gasleidingen zich ondergronds, boven het hoofd, in plafonds, achter muren en schotten of op anderszins ontoegankelijke plaatsen zoals afgesloten gebouwen kunnen bevinden. Tot voor kort konden vermoedelijke lekken uit deze leidingen ertoe leiden dat hele gebieden werden afgezet totdat de locatie van het lek was gevonden.

Detectie op afstand

Er komen moderne technologieën beschikbaar die het mogelijk maken lekken op afstand nauwkeurig op te sporen en te identificeren. Handapparatuur kan nu bijvoorbeeld methaan detecteren op afstanden tot 100 meter, terwijl in vliegtuigen gemonteerde systemen lekken op een halve kilometer afstand kunnen opsporen. Deze nieuwe technologieën veranderen de manier waarop aardgaslekken worden opgespoord en aangepakt.

Voor teledetectie wordt gebruik gemaakt van infrarode laserabsorptiespectroscopie. Aangezien methaan een specifieke golflengte van infrarood licht absorbeert, zenden deze instrumenten infrarode lasers uit. De laserstraal wordt gericht op de plaats waar het lek wordt vermoed, zoals een gasleiding of een plafond. Omdat een deel van het licht door het methaan wordt geabsorbeerd, geeft het teruggekregen licht een meting van de absorptie door het gas. Een nuttig kenmerk van deze systemen is het feit dat de laserstraal door transparante oppervlakken kan dringen, zoals glas of plexiglas, zodat het mogelijk is een afgesloten ruimte te testen voordat deze wordt betreden. De detectoren meten de gemiddelde dichtheid van het methaangas tussen de detector en het doelwit. Aflezingen op de handapparaten worden gegeven in ppm-m (een product van de concentratie van de methaanwolk (ppm) en de weglengte (m)). Met deze methode kunnen methaanlekken snel worden opgespoord en bevestigd door een laserstraal op het vermoedelijke lek of langs een onderzoekslijn te richten.

Algemene veiligheid

Aan het gebruik van gas zijn verschillende risico's verbonden, zoals explosies door beschadigde, oververhitte of slecht onderhouden cilinders, leidingen of toestellen. Ook bestaat het risico van koolmonoxidevergiftiging en brandwonden door contact met vlammen of hete oppervlakken. Door realtime gaslekdetectie toe te passen, kunnen industrieën hun milieuprestaties bewaken, zorgen voor een betere gezondheid op het werk en potentiële gevaren elimineren voor optimale veiligheid. Bovendien kan een vroege detectie van gaslekken de betrokken technici ertoe aanzetten de verspreiding te beperken en een veilige omgeving te handhaven voor een betere gezondheid en veiligheid.

Voor meer informatie over het meten van gaslekken op afstand, neem contact op met ons team of bezoek onze productpagina.

Blauwe waterstof - Een overzicht

Wat is waterstof?

Waterstof is een van de meest overvloedige gasbronnen en is goed voor ongeveer 75% van het gas in ons zonnestelsel. Waterstof wordt in verschillende dingen gevonden, waaronder licht, water, lucht, planten en dieren; het wordt echter vaak gecombineerd met andere elementen. De meest bekende combinatie is die met zuurstof om water te maken. Waterstofgas is een kleurloos, reukloos en smaakloos gas dat lichter is dan lucht. Omdat het veel lichter is dan lucht, stijgt het op in onze atmosfeer, wat betekent dat het niet van nature op grondniveau voorkomt, maar moet worden gecreëerd. Dit gebeurt door het van andere elementen te scheiden en het gas op te vangen.

Wat is Blauwe Waterstof?

Blauwe waterstof wordt omschreven als "koolstofarme waterstof" omdat bij het Steam Reforming Process (SMR) geen broeikasgassen vrijkomen. Blauwe waterstof wordt geproduceerd uit niet-hernieuwbare energiebronnen wanneer aardgas wordt gesplitst in waterstof en koolstofdioxide (CO2) via Steam Methane Reforming (SMR) of Auto Thermal Reforming (ATR); deCO2 wordt vervolgens opgevangen en opgeslagen. Bij dit proces worden broeikasgassen afgevangen, waardoor de gevolgen voor het milieu worden beperkt. SMR is de meest gebruikelijke methode voor de productie van waterstof in bulk en draagt bij tot het grootste deel van de wereldproductie. Deze methode maakt gebruik van een reformer, die stoom bij verhoogde temperatuur en druk laat reageren met methaan en een nikkelkatalysator. Het koolmonoxide wordt vervolgens gecombineerd met meer stoom, wat resulteert in meer waterstof en kooldioxide. Het proces van "afvangen" wordt voltooid door middel van Carbon Capture Usage and Storage (CCUS). Bij autothermische reforming wordt zuurstof en kooldioxide of stoom gebruikt om met methaan te reageren tot waterstof. Het nadeel van deze twee methoden is dat zij als bijproduct kooldioxide produceren, zodat koolstofafvang en -opslag (CCS) essentieel is om deze koolstof op te vangen en op te slaan.

De schaal van waterstofproductie

De technologie voor aardgasreforming die vandaag beschikbaar is, leent zich voor de industriële productie van waterstof op grote schaal. Een methaanreformer van wereldklasse kan 200 miljoen standaard kubieke voet (MSCF) waterstof per dag produceren. Dat is de equivalente hoeveelheid waterstof om een industriegebied te ondersteunen of 10.000 vrachtwagens bij te tanken. Er zouden ongeveer 150 van deze installaties nodig zijn om de Britse aardgasvoorziening volledig te vervangen, en wij gebruiken 2,1% van al het aardgas in de wereld.

Productie op industriële schaal van bzuivere waterstof is nu al mogelijk, maar verbeteringen in de productie en de efficiëntie zouden leiden tot een verdere verlaging van de kosten. In de meeste landen die waterstof produceren, wordt bzuivere waterstof momenteel tegen lagere kosten geproduceerd dan groene, die zich nog in een vroegere ontwikkelingsfase bevindt. Met de aanvullende regelingen van hetCO2-beleid en de stimulansen voor waterstof zal de vraag naar waterstof blijven toenemen en daarmee zal het aan populariteit winnen, hoewel dit momenteel zou beide productietechnologieën voor waterstof nodig zijn om volledig te worden gebruikt.

Voordelen van Blauwe Waterstof?

Door blauwe waterstof te produceren zonder dat de voor de productie van groene waterstof benodigde elektriciteit hoeft te worden opgewekt, zou blauwe waterstof kunnen bijdragen tot het behoud van schaarse grond en tot een snellere overschakeling op koolstofarme energie zonder belemmeringen in verband met de behoefte aan grond.

Momenteel is blauwe waterstof goedkoper dan groene waterstof. Volgens gangbare schattingen kost de productie van blauwe waterstof ongeveer 1,50 dollar per kg of minder bij gebruik van goedkoper aardgas. Groene waterstof kost vandaag meer dan twee keer dat bedrag, waarbij voor een vermindering aanzienlijke verbeteringen van de elektrolyse en zeer goedkope elektriciteit nodig zijn.

Nadelen van Blauwe Waterstof?

De aardgasprijzen stijgen. Amerikaanse onderzoekers hebben bij onderzoek naar het milieueffect van blauwe waterstof over de gehele levenscyclus vastgesteld dat de methaanuitstoot bij de winning en verbranding van fossiel aardgas veel lager is dan bij blauwe waterstof. vanwege de efficiëntie van de productie. Er moet meer methaan worden gewonnen om blauwe waterstof te maken. Ook moet het door reformers, pijpleidingen en schepen, die meer mogelijkheden voor lekken bieden. Dit onderzoek geeft aan dat het maken van blauwe waterstof momenteel 20% slechter is voor het klimaat dan het gebruik van fossiel gas.

Het proces om blauwe waterstof te maken vergt ook veel energie. Voor elke eenheid warmte in het aardgas aan het begin van het proces blijft slechts 70-75% van die potentiële warmte in het waterstofproduct achter. Met andere woorden, als de waterstof wordt gebruikt om een gebouw te verwarmen, is er 25% meer aardgas nodig om blauwe waterstof te produceren dan wanneer het direct voor warmte wordt gebruikt.

Is waterstof de toekomst?

Het potentieel van dit initiatief zou het gebruik van waterstof kunnen doen toenemen, wat de industriële sector in het gebied kan helpen koolstofvrij te maken. Waterstof zou aan klanten worden geleverd om de emissies van huishoudelijke verwarming, industriële processen en vervoer en de CO2 zou worden opgevangen en naar een veilige offshore-opslagplaats worden vervoerd. Dit kan ook aanzienlijke investeringen in de gemeenschap aantrekken, bestaande werkgelegenheid ondersteunen en het scheppen van lokale banen stimuleren. Wil de blauwe waterstofindustrie uiteindelijk een rol van betekenis spelen bij het koolstofvrij maken van de economie, dan moet zij een infrastructuur bouwen en exploiteren die haar volledige emissiereductiepotentieel waarmaakt.

Bezoek voor meer informatie onze pagina over de industrie en bekijk enkele van onze andere waterstofbronnen:

Wat moet je weten over waterstof?

De gevaren van waterstof

Groene waterstof - een overzicht

Xgard Bright MPS biedt waterstofdetectie in energieopslagtoepassing

Gevaren van waterstofsulfide

De volgende in onze reeks korte video's is onze waterstofsulfide detectie weetje.

Waar wordtH2Sgevonden?

Waterstofsulfide vormt een groot gevaar voor werknemers in tal van bedrijfstakken. Het is een bijproduct van industriële processen, zoals aardolieraffinage, mijnbouw, papierfabrieken en ijzersmelterijen. Het is ook een veel voorkomend product van de biologische afbraak van organisch materiaal; zakkenH2Skunnen zich ophopen in rottende vegetatie of in afvalwater zelf, en vrijkomen wanneer dit wordt verstoord.

Lees verder "Gevaren van waterstofsulfide"