Overzicht van de industrie: Batterijvermogen

Batterijen zijn doeltreffend bij het verminderen van stroomonderbrekingen, aangezien zij ook overtollige traditionele netwerkenergie kunnen opslaan. De in batterijen opgeslagen energie kan worden vrijgegeven wanneer een grote hoeveelheid energie nodig is, bijvoorbeeld tijdens een stroomstoring in een datacentrum om te voorkomen dat gegevens verloren gaan, of als back-upstroomvoorziening voor een ziekenhuis of militaire toepassing om de continuïteit van vitale diensten te waarborgen. Grootschalige batterijen kunnen ook worden gebruikt om kortstondige hiaten in de vraag van het net op te vullen. Deze batterijsamenstellingen kunnen ook in kleinere formaten worden gebruikt om elektrische auto's van stroom te voorzien en kunnen verder worden verkleind om commerciële producten, zoals telefoons, tablets, laptops, luidsprekers en - uiteraard - persoonlijke gasdetectoren, van stroom te voorzien.

De toepassingen omvatten batterijopslag, vervoer en lassen en kunnen worden onderverdeeld in vier hoofdcategorieën: Chemische - b.v. ammoniak, waterstof, methanol en synthetische brandstof, elektrochemische - loodzuur, lithium-ion, Na-Cd, Na-ion, elektrische - supercondensatoren, supergeleidende magnetische opslag en mechanische - perslucht, gepompte hydro, zwaartekracht.

Gasgevaren

Li-ion batterijbranden

Een groot probleem ontstaat wanneer statische elektriciteit of een defecte lader het batterijbeveiligingscircuit beschadigt. Deze schade kan ertoe leiden dat de solid-state schakelaars zonder dat de gebruiker het weet in de stand ON worden gezet. Een batterij met een defect beschermingscircuit kan normaal functioneren, maar biedt geen bescherming tegen kortsluiting. Een gasdetectiesysteem kan vaststellen of er een storing is en kan worden gebruikt in een feedbackloop om de stroom uit te schakelen, de ruimte af te sluiten en een inert gas (zoals stikstof) in de ruimte vrij te laten om brand of een explosie te voorkomen.

Lekkage van giftige gassen voorafgaand aan thermische runaway

Thermische runaway van lithium-metaal- en lithium-ioncellen heeft tot verschillende branden geleid. Uit onderzoek is gebleken dat branden worden aangewakkerd door brandbare gassen die tijdens de thermische runaway uit de batterijen vrijkomen. De elektrolyt in een lithium-ion batterij is brandbaar en bevat doorgaans lithiumhexafluorofosfaat (LiPF6) of andere Li-zouten die fluor bevatten. Bij oververhitting zal de elektrolyt verdampen en uiteindelijk uit de batterijcellen ontsnappen. Onderzoekers hebben ontdekt dat commerciële lithium-ionbatterijen tijdens een brand aanzienlijke hoeveelheden waterstoffluoride (HF) kunnen uitstoten, en dat de uitstoot varieert voor verschillende soorten batterijen en laadtoestanden (SOC). Waterstoffluoride kan door de huid dringen en diep huidweefsel en zelfs botten en bloed aantasten. Zelfs bij minimale blootstelling kunnen pijn en symptomen pas na enkele uren optreden, waarna de schade extreem is.

Waterstof en explosiegevaar

Nu brandstofcellen op waterstof aan populariteit winnen als alternatief voor fossiele brandstoffen, is het belangrijk zich bewust te zijn van de gevaren van waterstof. Zoals alle brandstoffen is waterstof zeer ontvlambaar en als het lekt is er een reëel risico van brand. Traditionele lood-zuur batterijen produceren waterstof wanneer ze worden opgeladen. Deze batterijen worden gewoonlijk samen opgeladen, soms in dezelfde kamer of ruimte, wat een explosiegevaar kan opleveren, vooral als de ruimte niet goed geventileerd is. Voor de meeste waterstoftoepassingen kunnen geen geurstoffen worden gebruikt, omdat waterstof zich sneller verspreidt dan geurstoffen. Er bestaan toepasselijke veiligheidsnormen voor waterstoftankstations, waarbij voor alle werknemers passende beschermende uitrusting vereist is. Dit omvat persoonlijke detectoren die zowel waterstof in ppm-niveau als %LEL-niveau kunnen detecteren. De standaard alarmniveaus zijn ingesteld op 20% en 40% LEL, wat 4% volume is, maar sommige toepassingen kunnen een aangepast PPM-bereik en alarmniveaus wensen om waterstofaccumulaties snel op te sporen.

Om meer te weten te komen over de gevaren van gas in batterijvoeding, bezoek onzeindustrie paginavoor meer informatie.

Wat is er zo belangrijk aan het meetbereik van mijn Monitors?

Wat is het meetbereik van een monitor?

Gasbewaking wordt gewoonlijk gemeten in PPM (parts per million), volumepercentage of percentage van LEL (lower explosive limit). Dit stelt veiligheidsmanagers in staat ervoor te zorgen dat hun werknemers niet worden blootgesteld aan mogelijk schadelijke niveaus van gassen of chemicaliën. Gasbewaking kan op afstand gebeuren om te verzekeren dat de ruimte schoon is voordat een werknemer de ruimte betreedt, maar ook gasbewaking door middel van een permanent bevestigd apparaat of een op het lichaam gedragen draagbaar apparaat om mogelijke lekken of gevaarlijke gebieden op te sporen in de loop van de werkploeg.

Waarom zijn gasmonitors essentieel en wat zijn de bereiken van tekortkomingen of verrijkingen?

Er zijn drie hoofdredenen waarom monitoren nodig zijn; het is van essentieel belang om zuurstoftekorten of zuurstofverrijking op te sporen, aangezien te weinig zuurstof het menselijk lichaam kan beletten te functioneren, waardoor de werknemer het bewustzijn verliest. Tenzij het zuurstofgehalte weer op een normaal niveau kan worden gebracht, loopt de werknemer het risico te overlijden. Een atmosfeer wordt als deficiënt beschouwd wanneer de concentratie O2 minder dan 19,5% bedraagt. Een omgeving met te veel zuurstof is even gevaarlijk, omdat het brand- en explosiegevaar dan sterk toeneemt; dit is het geval wanneer de O2-concentratie meer dan 23,5% bedraagt.

Monitoren zijn nodig wanneer giftige gassen aanwezig zijn die aanzienlijke schade kunnen toebrengen aan het menselijk lichaam. Waterstofsulfide (H2S) is hier een klassiek voorbeeld van. H2S wordt uitgestoten door bacteriën wanneer zij organisch materiaal afbreken, Omdat dit gas zwaarder is dan lucht, kan het lucht verdringen, wat tot potentiële schade voor de aanwezige personen kan leiden, en het is ook een giftig gif met een breed spectrum.

Bovendien hebben gasmonitors de mogelijkheid ontvlambare gassen te detecteren. Gevaren die door het gebruik van een gasmonitor kunnen worden voorkomen, zijn niet alleen het inademen, maar ook een potentieel gevaar door verbranding. gasmonitoren met een LEL-bereik sensor detecterens en waarschuwen tegen brandbare gassen.

Waarom zijn ze belangrijk en hoe werken ze?

Het meetbereik of meetbereik is het totale bereik dat het toestel in normale omstandigheden kan meten. De term normaal betekent geen overdruklimieten (OPL) en binnen de maximale werkdruk (MWP). Deze waarden zijn meestal te vinden op de productwebsite of het specificatiegegevensblad. Het meetbereik kan ook worden berekend door het verschil te bepalen tussen de Upper Range Limit (URL) en de Lower Range Limit (LRL) van het apparaat. Bij het bepalen van het bereik van de detector gaat het niet om het bepalen van de oppervlakte van een vierkante meter of binnen een vaste straal van de detector, maar om het bepalen van de opbrengst of de verspreiding van het gebied dat wordt bewaakt. Dit proces vindt plaats wanneer de sensoren reageren op de gassen die door de membranen van de monitor dringen. Daarom kunnen de apparaten gas detecteren dat in direct contact staat met de monitor. Hieruit blijkt hoe belangrijk het is het meetbereik van gasdetectoren te begrijpen en het belang ervan voor de veiligheid van de werknemers in deze omgevingen te benadrukken.

Zijn er producten beschikbaar?

Crowcon biedt een reeks draagbare monitoren; de Gas-Pro De draagbare multigasdetector biedt detectie van maximaal 5 gassen in een compacte en robuuste oplossing. De draagbare multigasdetector biedt detectie van maximaal 5 gassen in een compacte en robuuste oplossing. Een optionele interne pomp, geactiveerd met de stroomplaat, maakt het testen vóór het betreden van de ruimte een stuk eenvoudiger en maakt het mogelijk Gas-Pro te dragen in zowel de pomp- als de diffusiemodus.

De T4 draagbare 4-in-1 gasdetector biedt effectieve bescherming tegen 4 veelvoorkomende gasgevaren: koolmonoxide, zwavelwaterstof, brandbare gassen en zuurstofgebrek. De T4 multi-gasdetector wordt nu geleverd met verbeterde detectie van pentaan, hexaan en andere koolwaterstoffen met lange ketens. Dit biedt u compliance, robuustheid en lage eigendomskosten in een eenvoudig te gebruiken oplossing. T4 bevat een groot aantal krachtige functies om het dagelijks gebruik eenvoudiger en veiliger te maken.

De Gasman draagbare enkelvoudige gasdetector is compact en licht, maar toch volledig robuust voor de zwaarste industriële omgevingen. De detector is eenvoudig te bedienen met één knop, heeft een groot en gemakkelijk af te lezen display met de gasconcentratie en hoorbare, zichtbare en trilalarmen.

Crowcon biedt ook een flexibele reeks vaste gasdetectieproducten die ontvlambare, giftige en zuurstofgassen kunnen detecteren, hun aanwezigheid rapporteren en alarmen of bijbehorende apparatuur activeren. Wij maken gebruik van een verscheidenheid aan meet-, beschermings- en communicatietechnologieën en onze vaste detectoren hebben zich bewezen in vele moeilijke omgevingen, waaronder olie- en gasexploratie, waterbehandeling, chemische fabrieken en staalfabrieken. Deze vaste gasdetectoren worden gebruikt in vele toepassingen waar betrouwbaarheid, betrouwbaarheid en het uitblijven van valse alarmen van groot belang zijn voor een efficiënte en effectieve gasdetectie. Deze toepassingen zijn onder meer te vinden in de automobielindustrie, de lucht- en ruimtevaart, in wetenschappelijke en onderzoeksinstellingen en in medische, civiele en commerciële installaties met een hoog gebruik.

Waarom HVAC-professionals risico's lopen door koolmonoxide - en hoe ze dit kunnen beheersen

Koolmonoxide (CO) is een reuk-, kleur- en smaakloos gas dat ook zeer giftig en potentieel ontvlambaar is (bij hogere concentraties: 10,9% Volume of 109.000ppm). Het wordt geproduceerd door de onvolledige verbranding van fossiele brandstoffen zoals hout, olie, steenkool, paraffine, LPG, benzine en aardgas. Veel HVAC-systemen en -installaties verbranden fossiele brandstoffen, dus het is niet moeilijk te begrijpen waarom HVAC-professionals bij hun werk aan CO kunnen worden blootgesteld. Misschien hebt u zich in het verleden wel eens duizelig of misselijk gevoeld, of hoofdpijn gehad tijdens of na een klus? In deze blogbijdrage kijken we naar koolmonoxide en de effecten ervan, en bekijken we hoe de risico's kunnen worden beheerd.

Hoe ontstaat CO?

Zoals we hebben gezien, ontstaat CO bij de onvolledige verbranding van fossiele brandstoffen. Dit gebeurt over het algemeen bij een algemeen gebrek aan onderhoud, onvoldoende lucht - of de lucht is van onvoldoende kwaliteit - om een volledige verbranding mogelijk te maken.

Bij de efficiënte verbranding van aardgas komen bijvoorbeeld kooldioxide en waterdamp vrij. Maar als er onvoldoende lucht is waar die verbranding plaatsvindt, of als de lucht die voor de verbranding wordt gebruikt bedorven raakt, mislukt de verbranding en ontstaan roet en CO. Als er waterdamp in de atmosfeer is, kan dit het zuurstofgehalte nog verder verlagen en de CO-productie versnellen.

Wat zijn de gevaren van CO?

Normaal gebruikt het menselijk lichaam hemoglobine om zuurstof via de bloedbaan te transporteren. Voor hemoglobine is het echter gemakkelijker om CO te absorberen en te circuleren dan zuurstof. Wanneer er CO in de buurt is, ontstaat er dus gevaar omdat het hemoglobine van het lichaam CO "verkiest" boven zuurstof. Wanneer het hemoglobine op deze manier CO absorbeert, raakt het verzadigd met CO, dat snel en efficiënt naar alle delen van het lichaam wordt getransporteerd in de vorm van carboxyhaemoglobine.

Dit kan een reeks lichamelijke problemen veroorzaken, afhankelijk van hoeveel CO er in de lucht zit. Bijvoorbeeld:

200 delen per miljoen (ppm) kan hoofdpijn veroorzaken in 2-3 uur.
400 ppm kan hoofdpijn en misselijkheid veroorzaken in 1-2 uur, levensbedreigend binnen 3 uur.
800 ppm kan epileptische aanvallen, ernstige hoofdpijn en braken veroorzaken in minder dan een uur, bewusteloosheid binnen 2 uur.
1.500 ppm kan duizeligheid, misselijkheid en bewusteloosheid veroorzaken in minder dan 20 minuten, de dood binnen 1 uur.
6.400 ppm kan bewusteloosheid veroorzaken na twee tot drie keer ademen; de dood binnen 15 minuten.

Waarom lopen HVAC-werknemers risico?

Enkele van de meest voorkomende gebeurtenissen in HVAC-settings kunnen bijvoorbeeld leiden tot CO-blootstelling:

Werken in besloten ruimten, zoals kelders of zolders.
Werken aan verwarmingstoestellen die niet goed werken, in slechte staat verkeren en/of kapotte of versleten afdichtingen hebben; verstopte, gebarsten of ingestorte rookkanalen en schoorstenen; waardoor verbrandingsproducten in de werkruimte terechtkomen.
Werken aan toestellen met een open schoorsteen, vooral als de schoorsteen overloopt, de ventilatie slecht is en/of de schoorsteen verstopt is.
Werken aan gasgestookte haarden en/of fornuizen zonder schoorsteen, vooral als het volume van de ruimte niet groot genoeg is en/of de ventilatie anderszins slecht is.

Hoeveel is te veel?

De Health and Safety Executive (HSE) publiceert een lijst van blootstellingslimieten op de werkplek voor veel giftige stoffen, waaronder CO. U kunt de laatste versie gratis downloaden van hun website www.hse.gov.uk/pubns/books/eh40.htm, maar op het moment van schrijven (november 2021) zijn de grenswaarden voor CO

Grenswaarde voor blootstelling op de werkplek

Gas Formule CAS-nummer Grenswaarde voor langdurige blootstelling
(8 uur TWA referentieperiode)
Blootstellingslimiet op korte termijn
(Referentieperiode van 15 minuten)
Koolmonoxide CO 630-08-0 20ppm (delen per miljoen) 100ppm (delen per miljoen)

Hoe kan ik veilig blijven en bewijzen dat ik de regels naleef?

De beste manier om uzelf te beschermen tegen de gevaren van koolmonoxide is het dragen van een draagbare koolmonoxidegasdetector van hoge kwaliteit. Crowcon's Clip for CO is een lichtgewicht 93g persoonlijke gasdetector die een 90db alarmsignaal geeft wanneer het dragen wordt blootgesteld aan 30 en 100 ppm CO. De Clip CO is een draagbare wegwerpgasdetector met een levensduur van 2 jaar of een maximum van 2900 alarmminuten; afhankelijk van wat eerder is.