Po niedawnym udostępnieniu naszego filmu na temat pelistorów i ich działania, pomyśleliśmy, że warto byłoby również zamieścić nasz film na temat PID (detekcji fotojonizacyjnej). Jest to technologia z wyboru do monitorowania narażenia na toksyczne poziomy innej grupy ważnych gazów - lotnych związków organicznych (VOC).
Czujnik zawiera elektrody i lampę, która jest wypełniona gazem szlachetnym (często kryptonem) jako źródłem wysokoenergetycznego światła ultrafioletowego (UV). Energia światła UV wzbudza neutralnie naładowane cząsteczki VOC, usuwając z nich elektron.
Po utracie elektronu, który jest naładowany ujemnie (-), cząsteczka LZO ma teraz ładunek dodatni (+). Cząsteczka (+) i elektron (-) gromadzą się na przeciwnie naładowanych elektrodach, powodując przepływ prądu. Wielkość przepływu prądu jest wprost proporcjonalna do stężenia gazu i jest przekształcana na odczyt części na milion na wyświetlaczu detektora.
Ilość energii potrzebnej do usunięcia elektronu z cząsteczki LZO nazywana jest potencjałem jonizacji (IP). Im większa cząsteczka, lub im więcej podwójnych lub potrójnych wiązań zawiera, tym niższy IP. Zatem, ogólnie rzecz biorąc, im większa cząsteczka, tym łatwiej ją wykryć!
Aby dowiedzieć się więcej o zagrożeniach związanych z lotnymi związkami organicznymi, przeczytaj nasz blog z 27 listopada 2014 r., "Czym sąlotne związki organiczne", odwiedź naszą stronę "Jak bezpieczne jest bezpieczne? Zrozumienie progów bezpieczeństwaLZO" i pobierz naszą białą księgę na ten temat.
Zapisz się do naszego bloga
