Oto nasz ostatni film z serii ilustrującej działanie czujników wykrywających gazy węglowodorowe. Tym razem przedstawiamy podstawowy sposób działania czujnika podczerwieni (IR) dla gazów palnych.
Emitery podczerwieni w czujniku generują wiązki światła podczerwonego. Każda wiązka ma jednakową intensywność i jest odchylana przez lustro wewnątrz czujnika na fotoodbiornik, który mierzy poziom odbieranej podczerwieni. Wiązka "pomiarowa", o częstotliwości około 3,3μm, jest pochłaniana przez cząsteczki gazu węglowodorowego, więc intensywność wiązki jest zmniejszona. Wiązka "referencyjna" (około 3,0μm) nie jest absorbowana, więc dociera do odbiornika z pełną mocą. Wartość %LEL gazu jest określana na podstawie różnicy w intensywności wiązek mierzonych przez fotoodbiornik.
Czujniki IR są niezawodne w kilku środowiskach, które mogą spowodować nieprawidłowe działanie czujników opartych na pelistorach lub w niektórych przypadkach ich awarię. W niektórych środowiskach przemysłowych, pelistory są narażone na zatrucie lub inhibicję. To sprawia, że pracownik na swojej zmianie pozostaje bez ochrony. Czujniki IR nie są na to podatne, co znacznie zwiększa bezpieczeństwo w takich warunkach.
Aby uzyskać więcej informacji na temat za i przeciw czujników pellistorowych i IR, przeczytaj nasz blog "Czy implanty silikonowe pogarszają Twoją detekcję gazów?”
Zapisz się do naszego bloga
