Technologia wykrywania fotojonizacji (PID) jest powszechnie uważana za technologię z wyboru do monitorowania narażenia na toksyczne poziomy lotnych związków organicznych. Czujniki te zawierają lampę będącą źródłem wysokoenergetycznego światła ultrafioletowego (UV). W lampie znajduje się gaz szlachetny, najczęściej krypton, oraz elektrody. Energia promieniowania UV wzbudza neutralnie naładowane cząsteczki lotnych związków organicznych (VOC), usuwając z nich elektron.

Ilość energii potrzebnej do usunięcia elektronu z cząsteczki lotnych związków organicznych nazywa się potencjałem jonizacji (IP). Im większa cząsteczka lub im więcej zawiera wiązań podwójnych lub potrójnych, tym niższy jest IP. Dlatego, ogólnie rzecz biorąc, im większa lub bardziej krucha jest cząsteczka, tym łatwiej ją wykryć.

Technologia ta nie wymaga stosowania spieku, który mógłby uniemożliwić dotarcie gazu do czujnika. Nie jest też podatna na zatrucie chemikaliami zawartymi w środkach czyszczących lub silikonie, chociaż niektóre środki czyszczące zawierające duże, kruche cząsteczki mogą powodować dodatnie odczyty.

Korzyści wynikające z zastosowania technologii PID

Technologia ta wykrywa dużą liczbę gatunków rozpuszczalników. Napisano książki szczegółowo opisujące reakcje kalibracji krzyżowej PID na ponad 750 typów rozpuszczalników i gazów w stężeniach ppm. Do działania nie jest potrzebne powietrze, nie szkodzą jej trucizny i daje niewielkie odchylenia przy umiarkowanych zmianach temperatury.

PID jest niezwykle czuły i reaguje na wiele różnych lotnych związków organicznych. Wielkość reakcji jest wprost proporcjonalna do stężenia gazu. Jednak 50 ppm jednego gazu daje inny odczyt niż 50 ppm innego gazu. Aby sobie z tym poradzić, detektory są zwykle kalibrowane na izobutylen, a następnie stosuje się współczynnik korekcyjny w celu uzyskania dokładnych odczytów dla gazu docelowego. Każdy gaz ma inny współczynnik korekcyjny. Dlatego należy znać gaz, aby można było zastosować właściwy współczynnik korekcji.

W związku z tym w wielu zastosowaniach czujniki pelistorowe i detektory fotojonizacyjne można uznać za technologie komplementarne. Pelistory doskonale nadają się do monitorowania metanu, propanu i innych powszechnie występujących gazów palnych na poziomie %LEL (Lower Explosive Limit). Z drugiej strony, PID wykrywa duże cząsteczki lotnych związków organicznych i węglowodorów, które mogą być praktycznie niewykrywalne przez czujniki pelistorowe, a już na pewno w zakresie części na milion, które są wymagane do alarmowania o poziomach toksycznych. Dlatego w wielu środowiskach najlepszym rozwiązaniem jest instrument wielosensorowy wyposażony w obie technologie.

Technologia czujników PID jest bardzo uniwersalna i może być wykorzystywana np. do pomiarów luzu podczas przestojów w przemyśle chemicznym i petrochemicznym, monitorowania pracy w szybach i przestrzeniach zamkniętych, wykrywania wycieków i wielu innych zastosowań.

Czynniki, które wpływają na technologię PID i ich problemy

Brak napięcia w czujniku ma wpływ na działanie czujnika PID, a także na bardzo wysoką wilgotność lub gęstość cząstek. Ponadto lampy działają 2 lata, ale nie wystarczą na 3 lata, więc należy monitorować wyjście, aby sprawdzić, czy nie uległo awarii.

Problemy z tym czujnikiem są ograniczone do kwestii związanych z jego wiekiem.

• Lampy się starzeją, stosy napięć działają gorzej, gdy są zakurzone
• Niektóre popularne rodzaje gazu nie wywołują żadnej reakcji, np. metan i propan. W ocenie ryzyka należy wskazać typy gazów, dla których oczekuje się reakcji. Jeśli informacje te nie są znane dla danego typu gazu, pomoc można uzyskać na naszej stronie internetowej lub od pracowników obsługi klienta.
• Czujniki PID są najdroższymi czujnikami, jakie stosujemy w naszych produktach. Są one dobre, ale z jakością wiążą się koszty.

Skąd mam wiedzieć, że technologia zawodzi?

Wyniki są niższe od wartości referencyjnej wykrywanej przez nasze łożyska PID, co powoduje awarię oprzyrządowania.

Produkty

Nasza strona przenośna i stałe są wyposażone w czujniki PID wykrywające duże cząsteczki lotnych związków organicznych i węglowodorów, które mogą być praktycznie niewykrywalne przez czujniki pelistorowe, a na pewno w zakresie części na milion, co jest wymagane do alarmowania o poziomach toksycznych.

Aby dowiedzieć się więcej, odwiedź stronę naszą stronę techniczną, aby uzyskać więcej informacji.