Blogi wymienione według tagów: tlen

Zagrożenia gazowe w akumulatorach

Akumulatory są skuteczne w ograniczaniu przerw w dostawie energii, ponieważ mogą również przechowywać nadmiar tradycyjnej energii sieciowej. Energia zmagazynowana w akumulatorach może być uwalniana, gdy potrzebna jest duża ilość energii, na przykład podczas awarii zasilania w centrum danych, aby zapobiec utracie danych, lub jako zapasowe źródło zasilania dla szpitala lub aplikacji wojskowej, aby zapewnić ciągłość kluczowych usług. Baterie wielkogabarytowe mogą być również wykorzystywane do wypełniania krótkoterminowych luk w zapotrzebowaniu na energię z sieci. Te kompozycje baterii mogą być również wykorzystywane w mniejszych rozmiarach do zasilania samochodów elektrycznych i mogą być dalej skalowane w celu zasilania produktów komercyjnych, takich jak telefony, tablety, laptopy, głośniki i - oczywiście - osobiste detektory gazu.

Zagrożenia gazowe

Głównym gazem emitowanym przez akumulatory, w szczególności akumulatory kwasowo-ołowiowe, jest wodór. Podczas ładowania może wydzielać się zarówno wodór, jak i tlen, jednak akumulator kwasowo-ołowiowy prawdopodobnie posiada wewnętrzne elementy rekombinacji katalitycznej, więc tlen stanowi mniejsze zagrożenie. Wodór jest zawsze powodem do niepokoju, ponieważ może się zbierać i gromadzić. Sytuacja ulega oczywiście pogorszeniu, gdy akumulator jest ładowany w pomieszczeniu o słabym przepływie powietrza.

Podczas ładowania akumulatory ołowiowo-kwasowe składają się z ołowiu i tlenku na biegunie dodatnim oraz gąbczastego ołowiu na anodzie ujemnej, wykorzystując stężony kwas siarkowy jako elektrolit. Obecność kwasu siarkowego jest kolejnym powodem do niepokoju w przypadku wycieku lub uszkodzenia akumulatora, ponieważ stężone kwasy są szkodliwe dla ludzi, metali i środowiska.

Podczas ładowania akumulatorów emitowany jest również tlen i wodór w wyniku procesu elektrolizy. Poziom wytwarzanego wodoru wzrasta, gdy ogniwo akumulatora kwasowo-ołowiowego "wybuchnie" lub nie jest w stanie być prawidłowo naładowane. Ilość obecnego gazu jest istotna, ponieważ wysoki poziom wodoru sprawia, że jest on wysoce wybuchowy, mimo że nie jest toksyczny. Wodór ma 100% dolną granicę wybuchowości wynoszącą 4,0% objętości, przy której źródło zapłonu może spowodować pożar lub, w przypadku wodoru, eksplozję. Pożary i eksplozje stanowią zagrożenie nie tylko dla pracowników przebywających w danej przestrzeni, ale także dla otaczającego sprzętu i infrastruktury.

Znaczenie technologii wykrywania gazu

Wykrywanie gazu jest nieocenioną technologią bezpieczeństwa często stosowaną w pomieszczeniach ładowania akumulatorów. Wentylacja jest również zalecana i choć pomocna, nie jest niezawodna, ponieważ silniki wentylatorów mogą ulec awarii i nie należy polegać na niej jako jedynym środku bezpieczeństwa w obszarach ładowania akumulatorów. Wentylatory maskują problem, podczas gdy detekcja gazu powiadamia personel o konieczności podjęcia działań przed eskalacją problemów. Systemy detekcji gazu mają kluczowe znaczenie w informowaniu personelu o rosnących wyciekach gazu, zanim staną się one niebezpieczne. Jednostki detekcji gazu są zgodne z lokalnymi przepisami budowlanymi i NFPA 111, normą National Fire Protection Association dotyczącą systemów awaryjnego i rezerwowego zasilania magazynowaną energią elektryczną. Obejmują one przepisy dotyczące konserwacji, obsługi, instalacji i testowania wydajności systemu. Oprócz stałych systemów wykrywania gazu, dostępne są również urządzenia ręczne. Produkty wzorcowe są dostarczane przez Crowcon i są wymienione poniżej.

Przenośne detektory gazu

Przenośne detektory gazu Crowcon (Gasman, Gas-Pro, T4x, Tetra 3 i T4) chronią przed szerokim zakresem zagrożeń związanych z gazami przemysłowymi, przy czym dostępne są zarówno monitory jednogazowe, jak i wielogazowe. Dzięki szerokiej gamie rozmiarów i złożoności można znaleźć odpowiednie przenośne rozwiązanie do wykrywania gazów, które spełni wymagania dotyczące liczby i typu potrzebnych czujników gazu oraz wymagań dotyczących wyświetlania i certyfikacji.

Stałe czujniki gazu

Stałe systemy detekcji gazów Crowcon oferują elastyczny zakres rozwiązań, które mogą mierzyć gazy palne, toksyczne i tlen, zgłaszać ich obecność i aktywować alarmy lub powiązane urządzenia. Stałe systemy monitorowania gazu Crowcon(Xgard, Xgard Bright i XgardIQ) są przeznaczone do współpracy z ręcznymi ostrzegaczami pożarowymi, detektorami ognia i gazu oraz rozproszonymi systemami sterowania (DCS).

Panele sterowania

Centrale detekcji gazu Crowcon oferują elastyczny zakres rozwiązań, które mogą mierzyć gazy palne, toksyczne i tlen, zgłaszać ich obecność i aktywować alarmy lub powiązane urządzenia. Stałe detektory gazu Crowcon (Vortex, GM Addressable Controllers, Gasmaster) są zaprojektowane do współpracy z ręcznymi ostrzegaczami pożarowymi, detektorami ognia i gazu oraz rozproszonymi systemami sterowania (DCS). Ponadto każdy system może być zaprojektowany do sterowania zdalnymi sygnalizatorami i panelami imitującymi. Firma Crowcon posiada w swojej ofercie produkty do wykrywania gazu, które pasują do każdego zastosowania, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności.

Pomiar temperatury

Crowcon ma duże doświadczenie w pomiarach temperatury. W ofercie znajduje się kilka modeli do pomiaru temperatury, od termometrów kieszonkowych po zestawy przemysłowe w zakresie od -99,9 do 299,9°C z sondami i zaciskami. Firma rozszerza swoje stałe możliwości wykrywania, dodając wysokotemperaturowe elektrochemiczne wykrywanie dwutlenku siarki do produkcji akumulatorów i stacji ładowania. Ma to krytyczne znaczenie podczas pierwszego ładowania akumulatora, ponieważ usterka jest wtedy najbardziej prawdopodobna. Ich szybko działające systemy wykrywają prekursory ucieczki termicznej i szybko przerywają zasilanie akumulatorów, aby uniknąć uszkodzeń.

Aby dowiedzieć się więcej na temat zagrożeń gazowych w zasilaniu akumulatorowym, odwiedź nasząstronę branżową.

Leave a reply on Zagrożenia gazowe w akumulatorach

Przegląd branży: Waste to Energy

Przemysł przetwarzania odpadów na energię wykorzystuje kilka metod przetwarzania odpadów. Stałe odpady komunalne i przemysłowe są przetwarzane na energię elektryczną, a czasami na ciepło dla przetwórstwa przemysłowego i systemów ciepłowniczych. Głównym procesem jest oczywiście spalanie, ale pośrednie etapy pirolizy, gazyfikacji i fermentacji beztlenowej są czasami wykorzystywane do przekształcenia odpadów w użyteczne produkty uboczne, które są następnie wykorzystywane do generowania energii przez turbiny lub inne urządzenia. Technologia ta zyskuje szerokie uznanie na całym świecie jako bardziej ekologiczna i czystsza forma energii niż tradycyjne spalanie paliw kopalnych oraz jako sposób na zmniejszenie produkcji odpadów.

Rodzaje przetwarzania odpadów na energię

Spalanie

Spalanie jest procesem przetwarzania odpadów, który polega na spalaniu bogatych w energię substancji zawartych w materiałach odpadowych, zazwyczaj w wysokiej temperaturze około 1000 stopni C. Przemysłowe instalacje do spalania odpadów są powszechnie określane jako instalacje do pozyskiwania energii z odpadów i często są to duże elektrownie. Spalanie i inne wysokotemperaturowe systemy przetwarzania odpadów są często określane jako "obróbka termiczna". Podczas tego procesu odpady są przekształcane w ciepło i parę, które mogą być wykorzystane do napędzania turbiny w celu wytworzenia energii elektrycznej. Wydajność tej metody wynosi obecnie ok. 15-29%, choć ma ona potencjał poprawy.

Piroliza

Piroliza to inny proces przetwarzania odpadów, w którym rozkład stałych odpadów węglowodorowych, zwykle tworzyw sztucznych, odbywa się w wysokiej temperaturze bez obecności tlenu, w atmosferze gazów obojętnych. Obróbka ta jest zwykle prowadzona w temperaturze 500 °C lub wyższej, co zapewnia wystarczającą ilość ciepła do rozłożenia długołańcuchowych cząsteczek, w tym biopolimerów, na prostsze węglowodory o niższej masie.

Gazyfikacja

Proces ten jest stosowany do wytwarzania paliw gazowych z cięższych paliw oraz z odpadów zawierających materiał palny. W tym procesie substancje węglowe są w wysokiej temperaturze przekształcane w dwutlenek węgla (CO2), tlenek węgla (CO) i niewielką ilość wodoru. W tym procesie powstaje gaz, który jest dobrym źródłem energii użytkowej. Gaz ten może być następnie wykorzystany do produkcji energii elektrycznej i ciepła.

Zgazowanie łukiem plazmowym

W tym procesie palnik plazmowy jest używany do jonizacji materiału bogatego w energię. Powstaje syngaz, który może być następnie wykorzystany do produkcji nawozu lub wytworzenia energii elektrycznej. Metoda ta jest bardziej techniką utylizacji odpadów niż poważnym sposobem generowania gazu, często zużywa tyle energii, ile może dostarczyć produkowany przez nią gaz.

Przyczyny przekształcania odpadów w energię

Ponieważ technologia ta zyskuje szerokie uznanie na świecie w odniesieniu do produkcji odpadów i zapotrzebowania na czystą energię.

  • Unikanie emisji metanu ze składowisk odpadów
  • Kompensuje emisję gazów cieplarnianych (GHG) z produkcji energii elektrycznej z paliw kopalnych
  • Odzyskuje i przetwarza cenne zasoby, takie jak metale
  • Wytwarza czystą, niezawodną energię i parę z obciążeniem podstawowym
  • Wykorzystuje mniej gruntów na megawat niż inne źródła energii odnawialnej
  • Trwałe i stabilne źródło paliwa odnawialnego (w porównaniu do wiatru i słońca)
  • Niszczy odpady chemiczne
  • Rezultatem są niskie poziomy emisji, zwykle znacznie poniżej dozwolonych poziomów
  • Katalitycznie niszczy tlenki azotu (NOx), dioksyny i furany za pomocą selektywnej redukcji katalitycznej (SCR)

Jakie są zagrożenia gazowe?

Istnieje wiele procesów przekształcania odpadów w energię, należą do nich, biogazownie, wykorzystanie odpadów, basen z odciekami, spalanie i odzysk ciepła. Wszystkie te procesy stwarzają zagrożenia gazowe dla osób pracujących w tych środowiskach.

W biogazowni wytwarzany jest biogaz. Powstaje on, gdy materiały organiczne, takie jak odpady rolnicze i spożywcze, są rozkładane przez bakterie w środowisku pozbawionym tlenu. Jest to proces zwany fermentacją beztlenową. Po wychwyceniu biogazu można go wykorzystać do produkcji ciepła i energii elektrycznej dla silników, mikroturbin i ogniw paliwowych. Oczywiście biogaz ma wysoką zawartość metanu, jak również znaczną zawartość siarkowodoru (H2S), a to generuje wiele poważnych zagrożeń gazowych. (Więcej informacji na temat biogazu można znaleźć na naszym blogu). Istnieje podwyższone ryzyko pożaru i eksplozji, zagrożeń związanych z ograniczoną przestrzenią, uduszenia, wyczerpania tlenu i zatrucia gazem, zwykleH2Slub amoniakiem (NH3). Pracownicy w biogazowni muszą mieć osobiste detektory gazu, które wykrywają i monitorują gaz palny, tlen i gazy toksyczne, takie jakH2Si CO.

W zbiornikach na śmieci często można znaleźć gaz palny metan (CH4) oraz gazy toksyczneH2S, CO i NH3. Dzieje się tak dlatego, że bunkry na śmieci są budowane kilka metrów pod ziemią, a detektory gazu są zwykle montowane wysoko w pomieszczeniach, co utrudnia ich serwisowanie i kalibrację. W wielu przypadkach praktycznym rozwiązaniem jest system próbkowania, ponieważ próbki powietrza można przynieść w dogodne miejsce i dokonać pomiaru.

Odciek to ciecz, która odpływa (wypłukuje) z obszaru, w którym gromadzone są odpady, przy czym baseny z odciekiem stanowią szereg zagrożeń gazowych. Obejmują one ryzyko wystąpienia gazu palnego (zagrożenie wybuchem),H2S(trucizna, korozja), amoniaku (trucizna, korozja), CO (trucizna) oraz niekorzystnego poziomu tlenu (uduszenie). Basen odcieków i przejścia prowadzące do basenu odcieków wymagające monitorowania CH4,H2S, CO, NH3, tlenu (O2) iCO2. Wzdłuż dróg prowadzących do basenu odciekowego należy umieścić różne detektory gazowe, z wyjściem podłączonym do zewnętrznych central sterujących.

Spalanie i odzyskiwanie ciepła wymaga wykrywania O2 oraz toksycznych gazów: dwutlenku siarki (SO2) i CO. Wszystkie te gazy stanowią zagrożenie dla osób pracujących w pomieszczeniach kotłowni.

Innym procesem, który jest klasyfikowany jako zagrożenie gazowe, jest płuczka powietrza wylotowego. Proces ten jest niebezpieczny, ponieważ spaliny ze spalania są wysoce toksyczne. Zawierają one bowiem takie zanieczyszczenia jak dwutlenek azotu (NO2), SO2, chlorowodór (HCL) i dioksyny. NO2 i SO2 są głównymi gazami cieplarnianymi, natomiast HCL wszystkie wymienione tu rodzaje gazów są szkodliwe dla zdrowia człowieka.

Aby przeczytać więcej o branży waste to energy, odwiedź naszą stronę branżową.

Leave a reply on Przegląd branży: Odpady do energii

Znaczenie detekcji gazów w sektorze medycznym i opieki zdrowotnej

Potrzeba wykrywania gazów w sektorze medycznym i opieki zdrowotnej może być mniej zrozumiała poza tą branżą, niemniej jednak wymóg ten istnieje. W sytuacji, gdy pacjenci w wielu miejscach poddawani są różnym zabiegom i terapiom medycznym, w których wykorzystywane są substancje chemiczne, potrzeba dokładnego monitorowania gazów wykorzystywanych lub emitowanych w ramach tego procesu jest bardzo ważna dla zapewnienia im ciągłego bezpiecznego leczenia. W celu zabezpieczenia zarówno pacjentów, jak i oczywiście samych pracowników służby zdrowia, konieczne jest wdrożenie dokładnego i niezawodnego sprzętu monitorującego.

Zastosowania

W placówkach służby zdrowia i szpitalach, w związku z używanym sprzętem i aparaturą medyczną, może występować szereg potencjalnie niebezpiecznych gazów. Szkodliwe substancje chemiczne są również używane do dezynfekcji i czyszczenia powierzchni roboczych w szpitalach oraz sprzętu medycznego. Na przykład jako środek konserwujący próbki tkanek mogą być stosowane potencjalnie niebezpieczne substancje chemiczne, takie jak toluen, ksylen lub formaldehyd. Zastosowania obejmują:

  • Monitorowanie gazów oddechowych
  • Chłodnie
  • Generatory
  • Laboratoria
  • Pomieszczenia magazynowe
  • Sale operacyjne
  • Ratownictwo przedszpitalne
  • Terapia dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych
  • Terapia kaniulą nosową o wysokim przepływie
  • Oddziały intensywnej opieki medycznej
  • Oddział opieki po znieczuleniu

Gaz Zagrożenia

Wzbogacanie tlenu na oddziałach szpitalnych

W świetle światowej pandemii COVID-19, pracownicy służby zdrowia dostrzegli potrzebę zwiększenia ilości tlenu na oddziałach szpitalnych ze względu na rosnącą liczbę używanych respiratorów. Czujniki tlenu są niezbędne, szczególnie na oddziałach intensywnej terapii, ponieważ informują lekarza o ilości tlenu dostarczanego pacjentowi podczas wentylacji. Może to zapobiec ryzyku niedotlenienia, hipoksemii lub toksyczności tlenu. Jeśli czujniki tlenu nie działają tak jak powinny, mogą regularnie alarmować, wymagać wymiany i niestety prowadzić nawet do zgonów. Zwiększone wykorzystanie respiratorów również wzbogaca powietrze w tlen i może zwiększyć ryzyko spalania. Istnieje potrzeba pomiaru poziomu tlenu w powietrzu za pomocą stałego systemu wykrywania gazu, aby uniknąć niebezpiecznych poziomów w powietrzu.

Dwutlenek węgla

Monitorowanie poziomu dwutlenku węgla jest również wymagane w środowiskach opieki zdrowotnej, aby zapewnić bezpieczne środowisko pracy dla profesjonalistów, jak również chronić leczonych pacjentów. Dwutlenek węgla jest używany w wielu medycznych i zdrowotnych procedurach, od minimalnie inwazyjnych operacji, takich jak endoskopia, artroskopia i laparoskopia, krioterapia i znieczulenie.CO2 jest również używany w inkubatorach i laboratoriach, a ponieważ jest to gaz toksyczny, może powodować uduszenie. Podwyższony poziomCO2 w powietrzu, emitowany przez niektóre maszyny, może być szkodliwy dla osób przebywających w otoczeniu, a także powodować rozprzestrzenianie się patogenów i wirusów. DetektoryCO2 w placówkach służby zdrowia mogą zatem poprawić wentylację, przepływ powietrza i samopoczucie wszystkich osób.

Lotne związki organiczne (VOC)

Szereg lotnych związków organicznych (VOC) można znaleźć w środowisku szpitalnym i opieki zdrowotnej, co może być szkodliwe dla osób pracujących i leczonych w tym środowisku. LZO, takie jak węglowodory alifatyczne, aromatyczne i halogenowe, aldehydy, alkohole, ketony, etery i terpeny, aby wymienić tylko kilka, zostały zmierzone w środowiskach szpitalnych, pochodzących z wielu specyficznych obszarów, w tym z recepcji, sal pacjentów, opieki pielęgniarskiej, jednostek po znieczuleniu, laboratoriów parazytologicznych i mikologicznych oraz jednostek dezynfekcyjnych. Chociaż nadal są w fazie badań nad ich rozpowszechnieniem w placówkach służby zdrowia, jest jasne, że spożycie LZO ma negatywny wpływ na zdrowie człowieka, taki jak podrażnienie oczu, nosa i gardła, bóle głowy i utrata koordynacji, nudności i uszkodzenia wątroby, nerek lub centralnego układu nerwowego. Niektóre LZO, w szczególności benzen, są rakotwórcze. Wdrożenie detekcji gazu jest zatem koniecznością, aby zabezpieczyć wszystkich przed szkodami.

Dlatego czujniki gazów powinny być stosowane w oddziałach PACU, OIT, EMS, ratownictwie przedszpitalnym, terapii PAP i terapii HFNC do monitorowania poziomu gazów w różnych urządzeniach, w tym respiratorach, koncentratorach tlenu, generatorach tlenu i aparatach do znieczulania.

Normy i certyfikaty

Care Quality Commission (CQC) jest organizacją w Anglii, która reguluje jakość i bezpieczeństwo opieki świadczonej w ramach wszystkich placówek opieki zdrowotnej, medycznej, zdrowotnej i społecznej oraz wolontariatu w całym kraju. Komisja zapewnia szczegóły dotyczące najlepszych praktyk w zakresie podawania tlenu pacjentom oraz właściwego pomiaru i rejestrowania poziomów, przechowywania i szkolenia w zakresie stosowania tego i innych gazów medycznych.

Brytyjskim organem regulacyjnym w zakresie gazów medycznych jest Medicines and Healthcare products Regulatory Agency (MHRA). Jest to agencja wykonawcza Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej (DHSC), która zapewnia zdrowie i bezpieczeństwo publiczne i pacjentów poprzez regulację leków, produktów opieki zdrowotnej i sprzętu medycznego w tym sektorze. Ustanawiają one odpowiednie standardy bezpieczeństwa, jakości, wydajności i skuteczności oraz zapewniają bezpieczne użytkowanie całego sprzętu. Każda firma produkująca gazy medyczne wymaga zezwolenia producenta wydanego przez MHRA.

W USA Stowarzyszenie ds. Żywności i Leków (FDA) reguluje proces certyfikacji w zakresie produkcji, sprzedaży i marketingu wyznaczonych gazów medycznych. Zgodnie z sekcją 575 FDA stwierdza, że każdy, kto wprowadza na rynek gaz medyczny do stosowania u ludzi lub zwierząt bez zatwierdzonej aplikacji, łamie określone wytyczne. Gazy medyczne, które wymagają certyfikacji obejmują tlen, azot, podtlenek azotu, dwutlenek węgla, hel, 20 tlenek węgla i powietrze medyczne.

Aby dowiedzieć się więcej o zagrożeniach w sektorze medycznym i opieki zdrowotnej, odwiedź naszą stronę branżową, aby uzyskać więcej informacji.

Leave a reply on Znaczenie detekcji gazów w sektorze medycznym i opieki zdrowotnej

Dlaczego detekcja gazu jest kluczowa dla systemów wydawania napojów?

Gaz dozujący znany jako gaz do piwa, gaz do beczek, gaz do piwnic lub gaz do pubów jest stosowany w barach i restauracjach, a także w przemyśle rekreacyjnym i hotelarskim. Stosowanie gazu w procesie wydawania piwa i napojów bezalkoholowych jest powszechną praktyką na całym świecie. Dwutlenek węgla (CO2) lub mieszankaCO2 i azotu (N2) jest stosowana jako sposób dostarczania napoju do "kranu".CO2 jako gaz w beczce pomaga utrzymać sterylność zawartości i właściwy skład wspomagający dozowanie.

Zagrożenia gazowe

Nawet gdy napój jest gotowy do wydania, pozostają zagrożenia związane z gazem. Powstają one przy każdej działalności w pomieszczeniach, w których znajdują się butle ze sprężonym gazem, ze względu na ryzyko uszkodzenia podczas ich przemieszczania lub wymiany. Ponadto po uwolnieniu gazu istnieje ryzyko zwiększenia poziomu dwutlenku węgla lub zmniejszenia poziomu tlenu (ze względu na wyższy poziom azotu lub dwutlenku węgla).

CO2 występuje naturalnie w atmosferze (0,04%) i jest bezbarwny i bezwonny. Jest cięższy od powietrza i jeśli się wydostanie, będzie miał tendencję do opadania na podłogę.CO2 gromadzi się w piwnicach oraz na dnie pojemników i przestrzeni zamkniętych, takich jak zbiorniki i silosy.CO2 jest wytwarzany w dużych ilościach podczas fermentacji. Jest on również wstrzykiwany do napojów podczas saturacji - aby dodać bąbelki. Wczesne objawy narażenia na wysoki poziom dwutlenku węgla to zawroty głowy, bóle głowy i dezorientacja, a następnie utrata przytomności. Wypadki i ofiary śmiertelne mogą wystąpić w skrajnych przypadkach, gdy znaczna ilość dwutlenku węgla wycieka do zamkniętej lub słabo wentylowanej przestrzeni. Bez odpowiednich metod i procesów wykrywania, każda osoba wchodząca do tej objętości może być zagrożona. Dodatkowo, personel znajdujący się w otaczającej objętości może odczuwać wczesne objawy wymienione powyżej.

Azot (N2) jest często używany do dozowania piwa, szczególnie stoutów, pale ales i porterów, a także do zapobiegania utlenianiu lub zanieczyszczaniu piwa ostrymi smakami. Azot pomaga przepychać ciecz z jednego zbiornika do drugiego, jak również może być wstrzykiwany do kegów lub beczek, zwiększając ich ciśnienie w celu przechowywania i wysyłki. Gaz ten nie jest toksyczny, ale wypiera tlen z atmosfery, co może stanowić zagrożenie w przypadku wycieku gazu, dlatego dokładne wykrywanie gazu ma kluczowe znaczenie.

Ponieważ azot może obniżyć poziom tlenu, czujniki tlenu powinny być stosowane w środowiskach, w których występuje którekolwiek z tych potencjalnych zagrożeń. Podczas lokalizacji czujników tlenu należy wziąć pod uwagę gęstość gazu rozcieńczającego i strefę "oddychania" (poziom nosa). Przy lokalizacji czujników należy również uwzględnić schematy wentylacji. Na przykład, jeżeli gazem rozcieńczającym jest azot, to umieszczenie detektorów na wysokości ramion jest rozsądne, jednak jeżeli gazem rozcieńczającym jest dwutlenek węgla, to detektory powinny być umieszczone na wysokości kolan.

Znaczenie detekcji gazu w systemach dozowania napojów

Niestety, w przemyśle napojów zdarzają się wypadki i ofiary śmiertelne spowodowane zagrożeniami gazowymi. W związku z tym w Wielkiej Brytanii limity bezpiecznego narażenia w miejscu pracy zostały skodyfikowane przez Health and Safety Executive (HSE) w dokumentacji Control of Substances Hazardous to Health (COSHH). Dwutlenek węgla ma 8-godzinny limit narażenia na poziomie 0,5% i 15-minutowy limit narażenia na poziomie 1,5% objętości. Systemy wykrywania gazu pomagają zmniejszyć ryzyko związane z gazem i umożliwiają producentom napojów, rozlewniom oraz właścicielom barów/pubów zapewnienie bezpieczeństwa personelu oraz wykazanie zgodności z limitami prawnymi lub zatwierdzonymi kodeksami postępowania.

Zubożenie w tlen

Normalne stężenie tlenu w atmosferze wynosi około 20,9% objętości. Poziom tlenu może być niebezpieczny, jeśli jest zbyt niski (wyczerpanie tlenu). W przypadku braku odpowiedniej wentylacji poziom tlenu może być zaskakująco szybko obniżony przez procesy oddychania i spalania.

Poziomy tlenu mogą być również uszczuplone z powodu rozcieńczenia przez inne gazy, takie jak dwutlenek węgla (również gaz toksyczny), azot lub hel, oraz absorpcji chemicznej w wyniku procesów korozji i podobnych reakcji. Czujniki tlenu powinny być stosowane w środowiskach, w których istnieje którekolwiek z tych potencjalnych zagrożeń. Podczas lokalizacji czujników tlenu należy wziąć pod uwagę gęstość gazu rozcieńczającego i strefę "oddychania" (poziom nosa). Monitory tlenu zazwyczaj sygnalizują alarm pierwszego stopnia, gdy stężenie tlenu spadnie do 19% objętości. Większość ludzi zacznie zachowywać się nienormalnie, gdy poziom osiągnie 17%, dlatego też drugi alarm jest zwykle ustawiony na tym progu. Narażenie na atmosferę zawierającą od 10% do 13% tlenu może bardzo szybko doprowadzić do utraty przytomności; śmierć następuje bardzo szybko, jeśli poziom tlenu spadnie poniżej 6% objętości.

Nasze rozwiązanie

Detekcja gazu może być realizowana w formie detektorów stałych i przenośnych. Instalacja stacjonarnego detektora gazu może być korzystna w przypadku większych przestrzeni, takich jak piwnice lub pomieszczenia fabryczne, zapewniając ciągłą ochronę obszaru i personelu przez 24 godziny na dobę. Jednak w przypadku bezpieczeństwa pracowników w magazynach butli i wokół nich oraz w pomieszczeniach oznaczonych jako przestrzeń zamknięta, bardziej odpowiedni może być detektor przenośny. Jest to szczególnie istotne w przypadku pubów i punktów wydawania napojów ze względu na bezpieczeństwo pracowników i osób nieobeznanych z otoczeniem, takich jak kierowcy dostaw, zespoły sprzedaży lub technicy zajmujący się sprzętem. Przenośne urządzenie można łatwo przypiąć do ubrania i będzie ono wykrywać kieszenieCO2 za pomocą alarmów i sygnałów wizualnych, wskazując, że użytkownik powinien natychmiast opuścić obszar.

Aby uzyskać więcej informacji na temat wykrywania gazu w systemach wydawania napojów, skontaktuj się z naszym zespołem.

Leave a reply on Dlaczego wykrywanie gazu jest kluczowe dla systemów wydawania napojów?

Znaczenie detekcji gazów w przemyśle wodno-ściekowym 

Woda jest niezbędna w naszym codziennym życiu, zarówno do użytku osobistego i domowego, jak i do zastosowań przemysłowych/komercyjnych. Niezależnie od tego, czy obiekt koncentruje się na produkcji czystej wody pitnej, czy na oczyszczaniu ścieków, Crowcon z dumą obsługuje wielu klientów z branży wodnej, dostarczając urządzenia do wykrywania gazu, które zapewniają bezpieczeństwo pracowników na całym świecie.

Zagrożenia gazowe

Oprócz powszechnie znanych w przemyśle zagrożeń gazowych: metanu, siarkowodoru i tlenu, istnieją zagrożenia gazowe związane z produktami ubocznymi oraz zagrożenia gazowe związane z materiałami czyszczącymi, które powstają w wyniku stosowania chemikaliów oczyszczających, takich jak amoniak, chlor, dwutlenek chloru lub ozon, używanych do odkażania wody odpadowej i ściekowej lub do usuwania mikrobów z czystej wody. W wyniku stosowania chemikaliów w przemyśle wodnym istnieje duże prawdopodobieństwo istnienia wielu toksycznych lub wybuchowych gazów. Do tego dochodzą chemikalia, które mogą być rozlane lub zrzucone do systemu ściekowego z przemysłu, rolnictwa lub prac budowlanych.

Uwagi dotyczące bezpieczeństwa

Wejście do przestrzeni zamkniętej

Rurociągi używane do transportu wody wymagają regularnego czyszczenia i kontroli bezpieczeństwa; podczas tych czynności do ochrony pracowników używane są przenośne monitory wielogazowe. Przed wejściem do jakiejkolwiek przestrzeni zamkniętej należy przeprowadzić kontrole wstępne i powszechnie monitoruje się O2, CO,H2Si CH4.Przestrzenie zamkniętesą małe, więcprzenośne monitorymuszą być kompaktowe i dyskretne dla użytkownika, ale jednocześnie muszą być odporne na wilgotne i brudne środowisko, w którym muszą pracować. Wyraźne i szybkie wskazanie każdego wzrostu monitorowanego gazu (lub każdego spadku w przypadku tlenu) ma ogromne znaczenie - głośne i jaskrawe alarmy skutecznie podnoszą alarm dla użytkownika.

Ocena ryzyka

Ocena ryzyka ma kluczowe znaczenie, ponieważ trzeba mieć świadomość środowiska, do którego się wchodzi, a tym samym w którym się pracuje. Dlatego zrozumienie zastosowań i identyfikacja zagrożeń dotyczących wszystkich aspektów bezpieczeństwa. Skupiając się na monitorowaniu gazu, w ramach oceny ryzyka należy mieć jasność, jakie gazy mogą być obecne.

Dopasowanie do celu

W procesie uzdatniania wody istnieje wiele zastosowań, co powoduje konieczność monitorowania wielu gazów, w tym dwutlenku węgla, siarkowodoru, chloru, metanu, tlenu, ozonu i dwutlenku chloru.Detektory gazusą dostępne w wersjach do monitorowania jednego lub wielu gazów, co czyni je praktycznymi w różnych zastosowaniach, a także daje pewność, że w przypadku zmiany warunków (np. wymieszania szlamu, powodującego nagły wzrost poziomu siarkowodoru i gazów palnych) pracownik jest nadal chroniony.

Prawodawstwo

Dyrektywa Komisji Europejskiej 2017/164wydana w styczniu 2017 roku, ustanowiła nową listę indykatywnych dopuszczalnych wartości narażenia zawodowego (IOELV). IOELV to oparte na zdrowiu, niewiążące wartości, wyprowadzone z najnowszych dostępnych danych naukowych i uwzględniające dostępność wiarygodnych technik pomiarowych. Wykaz obejmuje tlenek węgla, tlenek azotu, dwutlenek azotu, dwutlenek siarki, cyjanowodór, mangan, diacetyl i wiele innych substancji chemicznych. Wykaz opiera się nadyrektywie Rady 98/24/WEktóra dotyczy ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed zagrożeniami związanymi ze środkami chemicznymi w miejscu pracy. Dla każdego środka chemicznego, dla którego ustalono IOELV na poziomie Unii, państwa członkowskie są zobowiązane do ustanowienia krajowej dopuszczalnej wartości narażenia zawodowego. Są one również zobowiązane do uwzględnienia unijnej wartości granicznej, określając charakter krajowej wartości granicznej zgodnie z krajowym ustawodawstwem i praktyką. Państwa członkowskie będą mogły skorzystać z okresu przejściowego kończącego się najpóźniej w dniu 21 sierpnia 2023 r.

Organ wykonawczy ds. zdrowia i bezpieczeństwa (HSE)stwierdza, że każdego roku kilku pracowników cierpi na co najmniej jeden epizod choroby związanej z pracą. Chociaż większość chorób to stosunkowo łagodne przypadki zapalenia żołądka i jelit, istnieje również ryzyko wystąpienia potencjalnie śmiertelnych chorób, takich jak leptospiroza (choroba Weila) i zapalenie wątroby. Nawet jeśli są one zgłaszane do HSE, może istnieć znaczne niedoinformowanie, ponieważ często nie dostrzega się związku między chorobą a pracą.

Zgodnie z prawem krajowymHealth and Safety at Work etc Act 1974 r., pracodawcy są odpowiedzialni za zapewnienie bezpieczeństwa swoim pracownikom i innym osobom. Ta odpowiedzialność jest wzmocniona przez przepisy .

Przepisy dotyczące przestrzeni zamkniętych z 1997 r.ma zastosowanie w przypadku, gdy ocena wskazuje na ryzyko poważnych obrażeń w wyniku pracy w zamkniętych przestrzeniach. Przepisy te zawierają następujące kluczowe obowiązki:

  • Unikaj wchodzenia do zamkniętych pomieszczeń, np. wykonując pracę z zewnątrz.
  • Jeżeli wejście do zamkniętej przestrzeni jest nieuniknione, należy postępować zgodnie z bezpiecznym systemem pracy.
  • Przed rozpoczęciem pracy należy przygotować odpowiednie rozwiązania awaryjne.

Rozporządzenie w sprawie zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy z 1999 r.wymaga od pracodawców i osób prowadzących działalność na własny rachunek przeprowadzenia odpowiedniej i wystarczającej oceny ryzyka dla wszystkich czynności roboczych w celu podjęcia decyzji o środkach niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa. W przypadku pracy w zamkniętych przestrzeniach oznacza to identyfikację występujących zagrożeń, ocenę ryzyka i określenie środków ostrożności, które należy podjąć.

Nasze rozwiązania

Eliminacja tych zagrożeń gazowych jest praktycznie niemożliwa, dlatego stali pracownicy i wykonawcy muszą polegać na niezawodnym sprzęcie do wykrywania gazu, który zapewni im ochronę. Detekcja gazu może być zapewniona zarówno wstałychiprzenośneformie. Nasze przenośne detektory gazu chronią przed szerokim zakresem zagrożeń gazowych, takich jakT4x,Clip SGD,Gasman,Tetra 3,Gas-Pro,T4orazDetective+. Nasze stacjonarne detektory gazu są używane w wielu zastosowaniach, w których niezawodność, niezawodność i brak fałszywych alarmów mają zasadnicze znaczenie dla wydajnego i skutecznego wykrywania gazu, w tymXgard,Xgard BrightiIRmax. W połączeniu z różnymi naszymi detektorami stacjonarnymi, nasze panele sterowania detekcją gazów oferują elastyczny zakres rozwiązań, które mierzą gazy palne, toksyczne i tlen, zgłaszają ich obecność i aktywują alarmy lub powiązane urządzenia.Gasmaster.

Aby dowiedzieć się więcej o zagrożeniach gazowych w ściekach i oczyszczaniu wody, odwiedź naszą stronęstrona branżowaaby uzyskać więcej informacji.

Leave a reply on Znaczenie detekcji gazów w przemyśle wodno-ściekowym

Budowa i kluczowe wyzwania związane z gazem

Pracownicy w przemyśle budowlanym są narażeni na działanie wielu niebezpiecznych gazów, w tym tlenku węgla (CO), dwutlenku chloru (CLO2), metanu (CH4), tlenu (O2), siarkowodoru (H2S) i lotnych związków organicznych (VOC's).

Poprzez stosowanie specjalistycznego sprzętu, transport i podejmowanie działań charakterystycznych dla danego sektora, budownictwo jest głównym czynnikiem przyczyniającym się do emisji toksycznych gazów do atmosfery, co oznacza również, że pracownicy budowlani są bardziej narażeni na spożycie tych toksycznych zanieczyszczeń.

Wyzwania związane z gazem można znaleźć w wielu zastosowaniach, takich jak składowanie materiałów budowlanych, przestrzenie zamknięte, spawanie, wykonywanie wykopów, oczyszczanie terenu i rozbiórka. Zapewnienie ochrony pracowników w przemyśle budowlanym przed wieloma zagrożeniami, z którymi mogą się spotkać, jest bardzo ważne. Szczególny nacisk kładzie się na ochronę zespołów przed szkodami spowodowanymi przez toksyczne, palne i trujące gazy lub ich spożyciem.

Wyzwania związane z gazem

Wejście do przestrzeni zamkniętej

Pracownicy są bardziej zagrożeni niebezpiecznymi gazami i oparami, gdy pracują w zamkniętych przestrzeniach. Osoby wchodzące do tych przestrzeni muszą być chronione przed obecnością łatwopalnych i/lub toksycznych gazów, takich jak lotne związki organiczne (ppm VOC), tlenek węgla (ppm CO) i dwutlenek azotu (ppm NO2). Przeprowadzenie pomiarów prześwitu i kontroli bezpieczeństwa przed wejściem ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa przed wejściem pracownika do przestrzeni. Podczas przebywania w zamkniętych przestrzeniach sprzęt do wykrywania gazu musi być stale noszony w przypadku zmian środowiskowych, które sprawiają, że praca w tej przestrzeni nie jest już bezpieczna, na przykład z powodu wycieku, i konieczna jest ewakuacja.

Wykopy i obudowy

Podczas prac ziemnych, takich jak wykonywanie wykopów i obudów, pracownicy budowlani są narażeni na wdychanie szkodliwych gazów wytwarzanych przez materiały ulegające degradacji obecne w niektórych rodzajach gruntu. W przypadku niewykrycia, oprócz zagrożenia dla pracowników budowlanych, mogą one również migrować przez podłoże i szczeliny do gotowego budynku i szkodzić mieszkańcom. Obszary wykopów mogą mieć również obniżony poziom tlenu, a także zawierać toksyczne gazy i chemikalia. W takich przypadkach należy przeprowadzić badania atmosferyczne w wykopach, które przekraczają cztery stopy. Istnieje również ryzyko uderzenia w linie użytkowe podczas kopania, co może spowodować wycieki gazu ziemnego i doprowadzić do śmierci pracowników.

Składowanie materiałów budowlanych

Wiele materiałów używanych w budownictwie może uwalniać toksyczne związki (VOC's). Mogą one powstawać w różnym stanie (stałym lub ciekłym) i pochodzą z materiałów takich jak kleje, sklejki naturalne i sklejki, farby i przegrody budowlane. Zanieczyszczenia obejmują fenol, aldehyd octowy i formaldehyd. Po ich spożyciu pracownicy mogą cierpieć na mdłości, bóle głowy, astmę, raka, a nawet śmierć. LZO są szczególnie niebezpieczne, gdy są spożywane w zamkniętych pomieszczeniach, ze względu na ryzyko uduszenia lub wybuchu.

Spawanie i cięcie

Podczas procesu spawania i cięcia powstają gazy, w tym dwutlenek węgla z rozkładu topników, tlenek węgla z rozkładu gazu osłonowego dwutlenku węgla w spawaniu łukowym, a także ozon, tlenki azotu, chlorowodór i fosgen z innych procesów. Dymy powstają, gdy metal jest podgrzewany powyżej temperatury wrzenia, a następnie jego pary kondensują się w drobne cząstki, znane jako cząstki stałe. Opary te stanowią oczywiste zagrożenie dla osób pracujących w tym sektorze i ilustrują znaczenie niezawodnego sprzętu do wykrywania gazów w celu zmniejszenia narażenia.

Normy dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa

Organizacje działające w sektorze budowlanym mogą udowodnić swoją wiarygodność i bezpieczeństwo operacyjne poprzez uzyskanie certyfikatu ISO. ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) jest podzielona na wiele różnych certyfikatów, z których wszystkie uznają różne elementy bezpieczeństwa, wydajności i jakości w organizacji. Normy obejmują najlepsze praktyki w zakresie bezpieczeństwa, opieki zdrowotnej, transportu, zarządzania środowiskiem i rodziny.

Normy ISO, choć nie są wymogiem prawnym, są powszechnie uznawane za czyniące branżę budowlaną bezpieczniejszą poprzez ustanowienie globalnych definicji projektowych i produkcyjnych dla niemal wszystkich procesów. Określają one specyfikacje najlepszych praktyk i wymogów bezpieczeństwa w przemyśle budowlanym od podstaw.

W Wielkiej Brytanii inne uznane certyfikaty bezpieczeństwa to m.in. NEBOSH, IOSH oraz CIOB kursy, które oferują zróżnicowane szkolenia BHP dla osób z sektora, aby pogłębić ich wiedzę na temat bezpiecznej pracy w danej dziedzinie.

Aby dowiedzieć się więcej o wyzwaniach związanych z gazem w budownictwie, odwiedź naszą stronęstrona branżowaaby uzyskać więcej informacji.

Leave a reply on Budownictwo i kluczowe wyzwania gazowe

Zagrożenia gazowe w ściekach

Woda jest niezbędna w naszym codziennym życiu, zarówno do użytku osobistego i domowego, jak i w zastosowaniach przemysłowych i komercyjnych, co sprawia, że miejsca występowania wody są liczne i szeroko rozpowszechnione. Pomimo ilości i lokalizacji miejsc występowania wody, dominują tylko dwa środowiska, i to dość specyficzne. Są to woda czysta i ścieki. W niniejszym blogu przedstawiono zagrożenia gazowe występujące w miejscach występowania ścieków oraz sposoby ich ograniczania.

Przemysł ściekowy jest zawsze mokry, z temperaturami pomiędzy 4 a 20oc w pobliżu wody i rzadko daleko od tego ograniczonego zakresu temperatur, nawet z dala od bezpośredniego miejsca, w którym znajdują się ścieki. 90%+ wilgotność względna, 12 +/- 8occiśnienie atmosferyczne, z wieloma zagrożeniami związanymi z toksycznymi i łatwopalnymi gazami oraz ryzykiem wyczerpania tlenu. Detektory gazu muszą być dobrane do konkretnego środowiska, w którym pracują, i chociaż wysoka wilgotność jest generalnie wyzwaniem dla wszystkich przyrządów, to stałe ciśnienie, umiarkowane temperatury i wąski zakres temperatur są znacznie korzystniejsze dla przyrządów bezpieczeństwa.

Zagrożenia gazowe

Głównymi gazami występującymi w oczyszczalniach ścieków są:

Siarkowodór, metan i dwutlenek węgla są produktami ubocznymi rozkładu materiałów organicznych występujących w strumieniach odpadów zasilających instalację. Nagromadzenie tych gazów może prowadzić do braku tlenu, a w niektórych przypadkach do eksplozji w połączeniu ze źródłem zapłonu.

Siarkowodór (H2S)

Siarkowodór jest powszechnym produktem biodegradacji materii organicznej; kieszenieH2Smogą gromadzić się w gnijącej roślinności lub w samych ściekach i uwalniać się po ich naruszeniu. Pracownicy zakładów kanalizacyjnych i ściekowych oraz rurociągów mogą zostać pokonani przezH2Sze skutkiem śmiertelnym. Jego wysoka toksyczność jest głównym niebezpieczeństwem związanym zH2S. Długotrwałe narażenie na 2-5 części na milion (ppm)H2Smoże powodować nudności i bóle głowy i przynieść łzy do oczu .H2Sjest środkiem znieczulającym, stąd przy 20ppm objawy obejmują zmęczenie, bóle głowy, drażliwość, zawroty głowy, chwilową utratę zmysłu węchu i upośledzenie pamięci. Ciężkość objawów wzrasta wraz ze stężeniem, ponieważ nerwy wyłączają się, poprzez kaszel, zapalenie spojówek, zapaść i szybką utratę przytomności. Narażenie na wyższe poziomy może spowodować gwałtowne powalenie i śmierć. Długotrwałe narażenie na niskie poziomyH2Smoże spowodować przewlekłą chorobę lub może również zabić. Z tego powodu wiele monitorów gazu będzie miało zarówno chwilowe, jak i TWA (Time-Weighted Average).

Metan (CH4)

Metan jest bezbarwnym, wysoce łatwopalnym gazem, który jest podstawowym składnikiem gazu ziemnego, zwanego również biogazem. Może być przechowywany i/lub transportowany pod ciśnieniem jako ciekły gaz. CH4 jest gazem cieplarnianym, który występuje również w normalnych warunkach atmosferycznych w ilości około 2 części na milion (ppm). Duże narażenie może prowadzić do niewyraźnej mowy, problemów z widzeniem i utraty pamięci.

Tlen (O2)

Normalne stężenie tlenu w atmosferze wynosi około 20,9% objętości. W przypadku braku odpowiedniej wentylacji, poziom tlen może być zaskakująco szybko obniżony przez procesy oddychania i spalania. O2 może również ulec obniżeniu w wyniku rozcieńczenia przez inne gazy, takie jak dwutlenek węgla (również gaz toksyczny), azot lub hel, oraz absorpcji chemicznej w wyniku procesów korozji i podobnych reakcji. Czujniki tlenu powinny być stosowane w środowiskach, w których istnieje którekolwiek z tych potencjalnych zagrożeń. Podczas lokalizacji czujników tlenu należy wziąć pod uwagę gęstość gazu rozcieńczającego i strefę "oddychania" (poziom nosa).

Uwagi dotyczące bezpieczeństwa

Ocena ryzyka

Ocena ryzyka ma kluczowe znaczenie, ponieważ trzeba mieć świadomość środowiska, do którego się wchodzi, a tym samym w którym się pracuje. Dlatego zrozumienie zastosowań i identyfikacja zagrożeń dotyczących wszystkich aspektów bezpieczeństwa. Skupiając się na monitorowaniu gazu, w ramach oceny ryzyka należy mieć jasność, jakie gazy mogą być obecne.

Dopasowanie do celu

W procesie uzdatniania wody istnieje wiele zastosowań, co powoduje konieczność monitorowania wielu gazów, w tym dwutlenku węgla, siarkowodoru, chloru, metanu, tlenu, ozonu i dwutlenku chloru. Detektory gazu są dostępne w wersjach do monitorowania jednego lub wielu gazów, co czyni je praktycznymi w różnych zastosowaniach, a także daje pewność, że w przypadku zmiany warunków (np. wymieszania szlamu, powodującego nagły wzrost poziomu siarkowodoru i gazów palnych) pracownik jest nadal chroniony.

Prawodawstwo

Dyrektywa Komisji Europejskiej 2017/164 wydana w styczniu 2017 roku, ustanowiła nową listę indykatywnych dopuszczalnych wartości narażenia zawodowego (IOELV). IOELV to oparte na zdrowiu, niewiążące wartości, wyprowadzone z najnowszych dostępnych danych naukowych i uwzględniające dostępność wiarygodnych technik pomiarowych. Wykaz obejmuje tlenek węgla, tlenek azotu, dwutlenek azotu, dwutlenek siarki, cyjanowodór, mangan, diacetyl i wiele innych substancji chemicznych. Wykaz opiera się na dyrektywie Rady 98/24/WE która dotyczy ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed zagrożeniami związanymi ze środkami chemicznymi w miejscu pracy. Dla każdego środka chemicznego, dla którego ustalono IOELV na poziomie Unii, państwa członkowskie są zobowiązane do ustanowienia krajowej dopuszczalnej wartości narażenia zawodowego. Są one również zobowiązane do uwzględnienia unijnej wartości granicznej, określając charakter krajowej wartości granicznej zgodnie z krajowym ustawodawstwem i praktyką. Państwa członkowskie będą mogły skorzystać z okresu przejściowego kończącego się najpóźniej w dniu 21 sierpnia 2023 r.

Organ wykonawczy ds. zdrowia i bezpieczeństwa (HSE) stwierdza, że każdego roku kilku pracowników cierpi na co najmniej jeden epizod choroby związanej z pracą. Chociaż większość chorób to stosunkowo łagodne przypadki zapalenia żołądka i jelit, istnieje również ryzyko wystąpienia potencjalnie śmiertelnych chorób, takich jak leptospiroza (choroba Weila) i zapalenie wątroby. Nawet jeśli są one zgłaszane do HSE, może istnieć znaczne niedoinformowanie, ponieważ często nie dostrzega się związku między chorobą a pracą.

Nasze rozwiązania

Eliminacja tych zagrożeń gazowych jest praktycznie niemożliwa, dlatego stali pracownicy i wykonawcy muszą polegać na niezawodnym sprzęcie do wykrywania gazu, który zapewni im ochronę. Detekcja gazu może być zapewniona zarówno w stałych i przenośne formie. Nasze przenośne detektory gazu chronią przed szerokim zakresem zagrożeń gazowych, takich jak T4x, Clip SGD, Gasman, Tetra 3, Gas-Pro, T4 oraz Detective+. Nasze stacjonarne detektory gazu są stosowane tam, gdzie niezawodność, niezawodność i brak fałszywych alarmów mają kluczowe znaczenie dla wydajnego i skutecznego wykrywania gazu. Xgard, Xgard Bright i IRmax. W połączeniu z różnymi naszymi detektorami stacjonarnymi, nasze panele sterowania do wykrywania gazów oferują elastyczny zakres rozwiązań, które mierzą gazy palne, toksyczne i tlen, zgłaszają ich obecność i aktywują alarmy lub powiązane urządzenia. Gasmaster.

Aby dowiedzieć się więcej o zagrożeniach gazowych w ściekach, odwiedź naszą strona branżowa aby uzyskać więcej informacji.

Leave a reply on Zagrożenia gazowe w ściekach

Wydobycie złota: Jakiego detektora gazu potrzebuję? 

Jak wydobywa się złoto?

Złoto jest rzadką substancją, występującą w zewnętrznej warstwie Ziemi w ilości 3 części na miliard, przy czym większość dostępnego na świecie złota pochodzi z Australii. Złoto, podobnie jak żelazo, miedź i ołów, jest metalem. Istnieją dwie podstawowe formy wydobycia złota: odkrywkowa i podziemna. W górnictwie odkrywkowym wykorzystuje się sprzęt do przemieszczania ziemi w celu usunięcia skały płonnej z położonego wyżej złoża, a następnie wydobywa się pozostałą substancję. Proces ten wymaga uderzania w odpady i rudę z dużą siłą, aby rozbić je do rozmiarów odpowiednich do przenoszenia i transportu zarówno na hałdy, jak i do kruszarek rudy. Inną formą wydobycia złota jest bardziej tradycyjna metoda podziemna. Polega ona na tym, że pionowe szyby i spiralne tunele transportują pracowników i sprzęt do i z kopalni, zapewniając wentylację i transport skały płonnej i rudy na powierzchnię.

Wykrywanie gazów w górnictwie

W odniesieniu do wykrywania gazów, proces bezpieczeństwo i higiena pracy w kopalniach znacznie się rozwinął w ciągu ostatniego stulecia, od prymitywnego stosowania testów metanowych, śpiewających kanarków i bezpieczeństwa płomieniowego do nowoczesnych technologii i procesów wykrywania gazów, jakie znamy. Zapewnienie stosowania właściwego typu sprzętu do wykrywania, zarówno stałe lub przenośnegoprzed wejściem do tych pomieszczeń. Właściwe wykorzystanie sprzętu zapewni dokładne monitorowanie poziomu gazu i ostrzeganie pracowników o niebezpiecznych niebezpiecznych stężeniach w atmosferze przy najbliższej okazji.

Jakie są zagrożenia związane z gazem i jakie są niebezpieczeństwa?

Zagrożenia Osoby pracujące w górnictwie są narażone na szereg potencjalnych zagrożeń zawodowych i chorób, a także na możliwość odniesienia obrażeń śmiertelnych. Dlatego ważne jest zrozumienie środowiska i zagrożeń, na jakie mogą być narażeni.

Tlen (O2)

Tlen (O2), zwykle obecny w powietrzu w stężeniu 20,9%, jest niezbędny do życia człowieka. Istnieją trzy główne powody, dla których tlen stanowi zagrożenie dla pracowników w przemyśle wydobywczym. Należą do nich niedobór lub wzbogacenie tlenuZbyt mała ilość tlenu może uniemożliwić funkcjonowanie organizmu ludzkiego, prowadząc do utraty przytomności przez pracownika. Jeżeli poziom tlenu nie zostanie przywrócony do średniego poziomu, pracownik jest narażony na ryzyko śmierci. Atmosfera jest niedostateczna, gdy stężenie O2 jest niższe niż 19,5%. W związku z tym środowisko ze zbyt dużą ilością tlenu jest równie niebezpieczne, ponieważ stanowi znacznie zwiększone ryzyko pożaru i eksplozji. O atmosferze niedoborowej mówi się, gdy stężenie O2 wynosi ponad 23,5%.

Tlenek węgla (CO)

W niektórych przypadkach może występować wysokie stężenie tlenku węgla (CO). Środowiskiem, w którym może to wystąpić, jest np. pożar domu, dlatego strażacy są narażeni na zatrucie CO. W takim środowisku w powietrzu może znajdować się nawet 12,5% CO, a kiedy tlenek węgla wraz z innymi produktami spalania wznosi się pod sufit i kiedy jego stężenie osiąga 12,5% objętości, prowadzi to tylko do jednego - wybuchu pożaru. Jest to sytuacja, w której cała masa zapala się jako paliwo. Oprócz przedmiotów spadających na strażaków jest to jedno z najbardziej ekstremalnych zagrożeń, na jakie są oni narażeni podczas pracy w płonącym budynku. Ze względu na trudną do zidentyfikowania charakterystykę CO, tj. bezbarwny, bezwonny, pozbawiony smaku, trujący gaz, może upłynąć trochę czasu, zanim zorientujesz się, że jesteś zatruty CO. Działanie CO może być niebezpieczne, ponieważ CO uniemożliwia układowi krwionośnemu skuteczne przenoszenie tlenu w organizmie, zwłaszcza do ważnych organów, takich jak serce i mózg. Wysokie dawki CO mogą więc spowodować śmierć w wyniku uduszenia lub braku tlenu w mózgu. Według statystyk Departamentu Zdrowia, najczęstszym objawem zatrucia CO jest ból głowy - 90% pacjentów zgłasza ten objaw, a 50% zgłasza nudności i wymioty oraz zawroty głowy. Dezorientacja/zmiany świadomości i osłabienie stanowią odpowiednio 30% i 20% zgłoszeń.

Siarkowodór (H2S)

Siarkowodór (H2S) jest bezbarwnym, łatwopalnym gazem o charakterystycznym zapachu zgniłych jaj. Może dojść do kontaktu ze skórą i oczami. Jednak najbardziej narażone na działanie siarkowodoru są układ nerwowy i sercowo-naczyniowy, co może prowadzić do szeregu objawów. Pojedyncze narażenie na wysokie stężenia może szybko spowodować trudności w oddychaniu i śmierć.

Dwutlenek siarki (SO2)

Dwutlenek siarki (SO2) może powodować szereg szkodliwych skutków dla układu oddechowego, w szczególności dla płuc. Może również powodować podrażnienie skóry. Kontakt skóry z (SO2) powoduje kłujący ból, zaczerwienienie skóry i pęcherze. Kontakt skóry ze sprężonym gazem lub cieczą może powodować odmrożenia. Kontakt z oczami powoduje łzawienie oczu, a w ciężkich przypadkach może dojść do ślepoty.

Metan (CH4)

Metan (CH4) jest bezbarwnym, wysoce łatwopalnym gazem, którego głównym składnikiem jest gaz ziemny. Wysokie stężenie (CH4) może zmniejszyć ilość tlenu wdychanego z powietrza, co może powodować zmiany nastroju, niewyraźną mowę, problemy z widzeniem, utratę pamięci, nudności, wymioty, zaczerwienienie twarzy i bóle głowy. W ciężkich przypadkach mogą wystąpić zmiany w oddychaniu i rytmie serca, problemy z utrzymaniem równowagi, drętwienie i utrata przytomności. Jeżeli narażenie trwa przez dłuższy czas, może doprowadzić do śmierci.

Wodór (H2)

Wodór jest bezbarwnym, bezwonnym i pozbawionym smaku gazem, który jest lżejszy od powietrza. Ponieważ jest lżejszy od powietrza, unosi się wyżej niż nasza atmosfera, co oznacza, że nie występuje naturalnie, lecz musi być wytwarzany. Wodór stanowi zagrożenie pożarowe lub wybuchowe, a także ryzyko związane z wdychaniem. Wysokie stężenie tego gazu może spowodować powstanie środowiska z niedoborem tlenu. Osoby oddychające taką atmosferą mogą odczuwać takie objawy, jak bóle głowy, dzwonienie w uszach, zawroty głowy, senność, utrata przytomności, nudności, wymioty i osłabienie wszystkich zmysłów.

Amoniak (NH3)

Amoniak (NH3) to jeden z najczęściej stosowanych na świecie związków chemicznych, który jest wytwarzany zarówno w organizmie człowieka, jak i w przyrodzie. Chociaż powstaje w sposób naturalny (NH3), jest żrący, co stanowi zagrożenie dla zdrowia. Wysoka ekspozycja w powietrzu może powodować natychmiastowe pieczenie oczu, nosa, gardła i dróg oddechowych. W ciężkich przypadkach może dojść do ślepoty.

Inne zagrożenia związane z gazem

Chociaż cyjanowodór (HCN) nie utrzymuje się w środowisku, niewłaściwe przechowywanie, obchodzenie się z nim i gospodarka odpadami mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego i środowiska. Cyjanek zakłóca oddychanie człowieka na poziomie komórkowym, co może powodować ostre skutki, w tym przyspieszony oddech, drżenie i uduszenie.

Narażenie na działanie pyłu zawieszonego w silnikach wysokoprężnych może występować w kopalniach podziemnych w wyniku stosowania mobilnego sprzętu napędzanego silnikami wysokoprężnymi, używanego do wiercenia i transportu. Mimo że środki kontroli obejmują stosowanie oleju napędowego o niskiej zawartości siarki, konserwację silników i wentylację, skutki zdrowotne obejmują nadmierne ryzyko zachorowania na raka płuc.

Produkty, które mogą pomóc w ochronie własnej

Crowcon oferuje szeroki zakres detektorów gazu, w tym zarówno produkty przenośne, jak i stacjonarne, z których wszystkie nadają się do wykrywania gazu w przemyśle górniczym.

Aby dowiedzieć się więcej, odwiedź naszą stronę poświęconą branży.

Leave a reply on Wydobywanie złota: Jakiego detektora gazu potrzebuję?

Elektroliza wodoru

Obecnie najbardziej komercyjnie rozwinięta technologia produkcji wodoru dostępna jest z elektrolizy. Elektroliza jest optymistycznym kierunkiem działań dla bezemisyjnej produkcji wodoru z zasobów odnawialnych i jądrowych. Elektroliza wody to rozkład wody (H2O) na jej podstawowe składniki, wodór (H2) i tlen (O2), poprzez przepływający prąd elektryczny. Woda jest kompletnym źródłem do produkcji wodoru, a jedynym produktem ubocznym uwalnianym podczas procesu jest tlen. Proces ten wykorzystuje energię elektryczną, która może być następnie przechowywana jako energia chemiczna w postaci wodoru.

Na czym polega ten proces?

Aby wyprodukować wodór, elektroliza przekształca energię elektryczną w energię chemiczną poprzez magazynowanie elektronów w stabilnych wiązaniach chemicznych. Podobnie jak ogniwa paliwowe, elektrolizery składają się z anody i katody, oddzielonych od siebie wodnym elektrolitem, w zależności od rodzaju materiału elektrolitowego i gatunków jonów, które przewodzi. Elektrolit jest elementem obowiązkowym, ponieważ czysta woda nie ma zdolności przenoszenia wystarczającego ładunku, gdyż nie zawiera jonów. Na anodzie woda jest utleniana do postaci tlenu i jonów wodorowych. Natomiast na katodzie woda jest redukowana do gazowego wodoru i jonów wodorotlenkowych. Obecnie istnieją trzy wiodące technologie elektrolizy.

Elektrolizery alkaliczne (AEL)

Technologia ta jest stosowana na skalę przemysłową od ponad 100 lat. Elektrolizery alkaliczne działają poprzez transport jonów wodorotlenkowych (OH-) przez elektrolit z katody do anody, przy czym wodór jest generowany po stronie katody. Pracując w temperaturze 100°-150°C, elektrolizery wykorzystują jako elektrolit ciekły alkaliczny roztwór wodorotlenku sodu lub potasu (KOH). W tym procesie anoda i katoda są oddzielone za pomocą membrany, która zapobiega ponownemu mieszaniu się. Na katodzie woda jest dzielona naH2 i uwalnia aniony wodorotlenkowe, które przechodzą przez membranę i rekombinują na anodzie, gdzie wytwarzany jest tlen. Ponieważ jest to technologia o ugruntowanej pozycji, koszt jej produkcji jest stosunkowo niski, jak również zapewnia ona długotrwałą stabilność. Jednakże, ma ona zwrotnicę w gazach, co może naruszać jej stopień czystości i wymaga użycia korozyjnego ciekłego elektrolitu.

Elektrolizery z membranami polimerowo-elektrolitowymi (PEM)

Membrana polimerowo-elektrolitowa to najnowsza technologia wykorzystywana komercyjnie do produkcji wodoru. W elektrolizerze PEM elektrolit jest stałym, specjalistycznym tworzywem sztucznym. Elektrolizery PEM pracują w temperaturze 70°-90°C. W tym procesie woda reaguje na anodzie, tworząc tlen i dodatnio naładowane jony wodorowe (protony). Elektrony przepływają przez obwód zewnętrzny, a jony wodorowe selektywnie przemieszczają się przez PEM do katody. Na katodzie jony wodoru łączą się z elektronami z obwodu zewnętrznego, tworząc gazowy wodór. W porównaniu z AEL ma kilka zalet: czystość gazu jest wysoka przy pracy z częściowym obciążeniem, konstrukcja układu jest zwarta i charakteryzuje się szybką reakcją systemu. Jednak koszt podzespołów jest wysoki, a trwałość niska.

Elektrolizery ze stałymi tlenkami (SOE)

Elektrolizery AEL i PEM są znane jako niskotemperaturowe (LTE). Natomiast elektrolizery na bazie tlenków stałych (SOE) znane są jako elektrolizery wysokotemperaturowe (HTE). Technologia ta jest nadal w fazie rozwoju. W SOE, stały materiał ceramiczny jest używany jako elektrolit, który przewodzi ujemnie naładowane jony tlenu (O2-) w podwyższonej temperaturze, generuje wodór w nieco inny sposób. W temperaturze około 700°-800°C para wodna na katodzie łączy się z elektronami z obwodu zewnętrznego tworząc gazowy wodór i ujemnie naładowane jony tlenu. Jony tlenu przechodzą przez stałą membranę ceramiczną i reagują na anodzie, tworząc gaz tlenowy i generując elektrony dla obwodu zewnętrznego. Zaletą tej technologii jest to, że łączy w sobie wysoką sprawność cieplną i energetyczną, jak również produkuje niskie emisje przy stosunkowo niskim koszcie. Chociaż, ze względu na wysokie zapotrzebowanie na ciepło i moc, czas rozruchu trwa dłużej.

Dlaczego wodór jest uważany za paliwo alternatywne?

Zgodnie z ustawą o polityce energetycznej z 1992 r. wodór jest uznawany za paliwo alternatywne. Wodór produkowany w procesie elektrolizy może przyczyniać się do zerowej emisji gazów cieplarnianych, w zależności od źródła wykorzystywanej energii elektrycznej. Technologia ta jest wykorzystywana w połączeniu z energią odnawialną (wiatrową, słoneczną, wodną, geotermalną) i jądrową, aby umożliwić praktycznie zerową emisję gazów cieplarnianych i innych zanieczyszczeń. Ten rodzaj produkcji będzie jednak wymagał znacznego obniżenia kosztów, aby mógł być konkurencyjny w stosunku do bardziej zaawansowanych metod opartych na węglu, takich jak reforming gazu ziemnego. Istnieje możliwość synergii z wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii. Produkcja paliwa wodorowego i energii elektrycznej mogłaby być rozproszona i zlokalizowana przy farmach wiatrowych, co pozwoliłoby na elastyczne dostosowanie produkcji do dostępności zasobów, potrzeb operacyjnych systemu i czynników rynkowych.

Leave a reply on Elektroliza wodoru

Jak długo wytrzyma mój czujnik gazu?

Detektory gazów są szeroko stosowane w wielu gałęziach przemysłu (m.in. w uzdatnianiu wody, przemyśle rafineryjnym, petrochemicznym, hutniczym i budowlanym ) do ochrony personelu i sprzętu przed niebezpiecznymi gazami i ich skutkami. Użytkownicy urządzeń przenośnych i stacjonarnych znają potencjalnie znaczące koszty związane z utrzymaniem bezpiecznej pracy przyrządów przez cały okres ich eksploatacji. Czujniki gazu służą do pomiaru stężenia interesujących nas analitów, takich jak CO (tlenek węgla), CO2 (dwutlenek węgla) lub NOx (tlenek azotu). W zastosowaniach przemysłowych najczęściej stosowane są dwa rodzaje czujników gazu: elektrochemiczne do gazów toksycznych i pomiaru tlenu oraz pelistorowe (lub katalityczne) do gazów palnych. W ostatnich latach wprowadzono na rynek zarówno Tlen i MPS (Molecular Property Spectrometer) pozwoliło na poprawę bezpieczeństwa.

Skąd mam wiedzieć, że mój czujnik uległ awarii?

W ciągu ostatnich kilku dekad powstało kilka patentów i technik stosowanych w detektorach gazu, które twierdzą, że są w stanie określić, kiedy czujnik elektrochemiczny uległ awarii. Większość z nich jednak tylko wnioskuje, że czujnik działa poprzez jakąś formę stymulacji elektrody i może dawać fałszywe poczucie bezpieczeństwa. Jedyną pewną metodą wykazania, że czujnik działa, jest zastosowanie gazu testowego i zmierzenie reakcji: test uderzeniowy lub pełna kalibracja.

Czujnik elektrochemiczny

Czujnikielektrochemiczne są najczęściej stosowane w trybie dyfuzyjnym, w którym gaz z otoczenia przedostaje się przez otwór w ściance komórki. Niektóre przyrządy wykorzystują pompę do dostarczania próbek powietrza lub gazu do czujnika. Aby zapobiec przedostawaniu się wody lub olejów do wnętrza komory, na otworze umieszcza się membranę z PTFE. Zakresy i czułości czujników mogą być zróżnicowane dzięki zastosowaniu otworów o różnych rozmiarach. Większe otwory zapewniają wyższą czułość i rozdzielczość, natomiast mniejsze otwory zmniejszają czułość i rozdzielczość, ale zwiększają zasięg.

Czynniki wpływające na żywotność czujnika elektrochemicznego

Istnieją trzy główne czynniki, które wpływają na żywotność czujnika, w tym temperatura, ekspozycja na ekstremalnie wysokie stężenia gazów i wilgotność. Inne czynniki obejmują elektrody czujnika oraz ekstremalne wibracje i wstrząsy mechaniczne.

Skrajne temperatury mogą wpływać na żywotność czujnika. Producent podaje zakres temperatur roboczych dla urządzenia: zazwyczaj od -30˚C do +50˚C. Czujniki wysokiej jakości będą jednak w stanie wytrzymać chwilowe przekroczenia tych limitów. Krótka (1-2 godziny) ekspozycja na temperaturę 60-65˚C w przypadku czujników H2S lub CO (na przykład) jest akceptowalna, ale powtarzające się incydenty spowodują odparowanie elektrolitu i przesunięcia w odczycie bazowym (zerowym) oraz spowolnienie reakcji.

Narażenie na działanie ekstremalnie wysokich stężeń gazu może również pogorszyć wydajność czujnika. Czujniki elektrochemiczne są zazwyczaj testowane poprzez wystawienie ich na działanie nawet dziesięciokrotnie wyższych stężeń niż te, na które zostały zaprojektowane. Czujniki skonstruowane przy użyciu wysokiej jakości materiału katalizatora powinny być w stanie wytrzymać takie narażenia bez zmian w składzie chemicznym lub długotrwałej utraty wydajności. Czujniki z mniejszym obciążeniem katalizatora mogą ulec uszkodzeniu.

Najbardziej znaczący wpływ na żywotność czujnika ma wilgotność. Idealne warunki środowiskowe dla czujników elektrochemicznych to 20˚C i 60% RH (wilgotności względnej). Gdy wilgotność otoczenia wzrasta powyżej 60% RH woda będzie absorbowana do elektrolitu powodując jego rozcieńczenie. W skrajnych przypadkach zawartość cieczy może wzrosnąć 2-3 krotnie, potencjalnie powodując wyciek z korpusu czujnika, a następnie przez styki. Poniżej 60%RH woda w elektrolicie zacznie się odwadniać. Czas odpowiedzi może ulec znacznemu wydłużeniu wraz z odwodnieniem elektrolitu. Elektrody czujników mogą w nietypowych warunkach zostać zatrute przez przeszkadzające gazy, które adsorbują się na katalizatorze lub reagują z nim tworząc produkty uboczne, które hamują działanie katalizatora.

Ekstremalne wibracje i wstrząsy mechaniczne mogą również uszkodzić czujniki poprzez pęknięcie spoin, które łączą ze sobą platynowe elektrody, paski łączące (lub druty w niektórych czujnikach) i styki.

Normalna" żywotność czujnika elektrochemicznego

Elektrochemiczne czujniki powszechnie występujących gazów, takich jak tlenek węgla czy siarkowodór, mają trwałość eksploatacyjną określaną zazwyczaj na 2-3 lata. W przypadku bardziej egzotycznych gazów, takich jak fluorowodór, żywotność czujnika może wynosić jedynie 12-18 miesięcy. W idealnych warunkach (stabilna temperatura i wilgotność w okolicach 20˚C i 60%RH), bez obecności zanieczyszczeń, czujniki elektrochemiczne mogą pracować ponad 4000 dni (11 lat). Okresowe wystawienie na działanie gazu docelowego nie ogranicza żywotności tych maleńkich ogniw paliwowych: wysokiej jakości czujniki posiadają dużą ilość materiału katalitycznego i wytrzymałe przewodniki, które nie ulegają wyczerpaniu w wyniku reakcji.

Czujnik pelistorowy

Czujnikipelistorowe składają się z dwóch dopasowanych cewek drucianych, z których każda jest osadzona w ceramicznej kulce. Przez cewki przepływa prąd, podgrzewając kulki do temperatury około 500˚C. Palny gaz spala się na kulce, a wytworzone dodatkowe ciepło powoduje wzrost rezystancji cewki, która jest mierzona przez urządzenie w celu wskazania stężenia gazu.

Czynniki wpływające na żywotność czujnika pellistorowego

Dwa główne czynniki, które wpływają na żywotność czujnika to ekspozycja na wysokie stężenie gazu oraz poising lub inhibicja czujnika. Ekstremalne wstrząsy mechaniczne lub wibracje mogą również wpłynąć na żywotność czujnika. Zdolność powierzchni katalizatora do utleniania gazu zmniejsza się, gdy został on zatruty lub zahamowany. Żywotność czujnika przekraczająca dziesięć lat jest powszechna w zastosowaniach, w których nie występują związki hamujące lub zatruwające. Pellistory o większej mocy mają większą aktywność katalityczną i są mniej podatne na zatrucie. Bardziej porowate kulki również mają większą aktywność katalityczną, ponieważ ich powierzchnia jest większa. Umiejętne wstępne projektowanie i wyrafinowane procesy produkcyjne zapewniają maksymalną porowatość perełek. Narażenie na wysokie stężenie gazu (>100%LEL) może również pogorszyć działanie czujnika i spowodować przesunięcie sygnału zerowego/linii bazowej. Niekompletne spalanie powoduje osadzanie się węgla na kulce: węgiel "rośnie" w porach i powoduje uszkodzenia mechaniczne. Węgiel może jednak z czasem ulec wypaleniu, odsłaniając miejsca katalityczne. Ekstremalne wstrząsy mechaniczne lub wibracje mogą w rzadkich przypadkach spowodować pęknięcie cewek pelistora. Problem ten jest bardziej powszechny w przenośnych niż stacjonarnych detektorach gazu, ponieważ są one bardziej narażone na upuszczenie, a stosowane pelistory są mniejszej mocy (aby zmaksymalizować żywotność baterii) i dlatego używają bardziej delikatnych cewek z cieńszego drutu.

Skąd mam wiedzieć, że mój czujnik uległ awarii?

Zatruty pelistor pozostaje sprawny elektrycznie, ale może nie reagować na gaz. W związku z tym detektor gazu i system sterowania mogą wydawać się być w dobrym stanie, ale wyciek gazu palnego może nie zostać wykryty.

Czujnik tlenu

Ikona Long Life 02

Nasz nowy bezołowiowy, trwały czujnik tlenu nie posiada ściśniętych pasm ołowiu, przez które musi przenikać elektrolit, co pozwala na stosowanie gęstego elektrolitu, który oznacza brak wycieków, korozji spowodowanej wyciekiem i większe bezpieczeństwo. Dodatkowa wytrzymałość tego czujnika pozwala nam zaoferować 5-letnią gwarancję.

Czujniki tlenu odługiej żywotności mają 5-letni okres eksploatacji, charakteryzują się krótszym czasem przestojów, niższymi kosztami eksploatacji i mniejszym oddziaływaniem na środowisko. Precyzyjnie mierzą tlen w szerokim zakresie stężeń od 0 do 30% objętości i stanowią nową generację czujników do wykrywania gazu O2.

Czujnik MPS

MPS Czujnik oferuje zaawansowaną technologię, która eliminuje konieczność kalibracji i zapewnia "prawdziwy poziom LEL (dolnej granicy wybuchowości)" przy odczycie dla piętnastu gazów palnych, ale może wykrywać wszystkie gazy palne w środowisku wielogatunkowym, co skutkuje niższymi kosztami bieżącej konserwacji i mniejszą interakcją z urządzeniem. Zmniejsza to ryzyko dla personelu i pozwala uniknąć kosztownych przestojów. Czujnik MPS jest również odporny na zatrucie czujnika.  

Awaria czujnika spowodowana zatruciem może być frustrującym i kosztownym doświadczeniem. Technologia zastosowana w czujniku MPS™nie ulega wpływowi zanieczyszczeń znajdujących się w środowisku. Procesy, w których występują zanieczyszczenia, mają teraz dostęp do rozwiązania, które działa niezawodnie i jest wyposażone w konstrukcję zabezpieczającą przed awarią, która ostrzega operatora, zapewniając spokój personelowi i zasobom znajdującym się w niebezpiecznym środowisku. Obecnie możliwe jest wykrywanie wielu gazów palnych, nawet w trudnych warunkach środowiskowych, przy użyciu tylko jednego czujnika, który nie wymaga kalibracji i ma przewidywany okres eksploatacji wynoszący co najmniej 5 lat.

Leave reply on Jak długo wytrzyma mój czujnik gazu?