Pellistorowe czujniki gazu (lub katalityczne czujniki gazu typu "bead") są podstawową technologią wykrywania gazów palnych od lat 60-tych. Pomimo omówienia szeregu zagadnień związanych z wykrywaniem gazów palnych i lotnych związków organicznych, nie przyjrzeliśmy się jeszcze jak działają pellistory. Aby to nadrobić, zamieszczamy film wyjaśniający, który, mamy nadzieję, zostanie pobrany i wykorzystany w ramach prowadzonych przez Państwa szkoleń.

Pellistor oparty jest na obwodzie mostka Wheatstone'a i zawiera dwie "kulki", z których obie otaczają platynowe cewki. Jedna z kulek ("aktywna") jest poddawana działaniu katalizatora, który obniża temperaturę, w której zapala się gaz wokół niej. Kulka ta staje się gorąca w wyniku spalania, co powoduje różnicę temperatur pomiędzy tą aktywną a drugą "referencyjną" kulką. Powoduje to różnicę w oporności, która jest mierzona; ilość obecnego gazu jest do niej wprost proporcjonalna, tak więc stężenie gazu jako procent jego dolnej granicy wybuchowości (%LEL*) może być dokładnie określone.

Gorąca kulka i obwody elektryczne znajdują się w ognioodpornej obudowie czujnika, za spiekanym metalowym przerywaczem płomienia (lub spiekiem), przez który przechodzi gaz. Zamknięte w tej obudowie czujnika, która utrzymuje wewnętrzną temperaturę 500°C, mogą zachodzić kontrolowane spalanie, odizolowane od środowiska zewnętrznego. W przypadku wysokich stężeń gazu, proces spalania może być niekompletny, co skutkuje powstaniem warstwy sadzy na aktywnej kulce. Powoduje to częściowe lub całkowite pogorszenie wydajności. Należy zachować ostrożność w środowiskach, w których mogą występować gazy o stężeniu powyżej 70% LEL.

Aby uzyskać więcej informacji na temat technologii czujników gazu dla gazów palnych, przeczytaj nasz artykuł porównawczy pelistory vs technologia czujników gazu na podczerwień: Czy implanty silikonowe pogarszają jakość wykrywania gazów?

*Liższa granica wybuchowości - Dowiedz się więcej

Kliknij w prawym górnym rogu filmu, aby uzyskać dostęp do pliku, który można pobrać.