Kalibracja detektorów gazu jest niezbędna, aby mieć pewność, że są one w dobrym stanie technicznym i są w stanie ostrzegać użytkownika o zagrożeniach gazowych w ich pobliżu. Kalibracja polega na "zresetowaniu" reakcji detektora w stosunku do znanego stężenia gazu docelowego, w równowadze z syntetycznym powietrzem lub azotem. Pozwoli to określić zależność między odczytem detektora a rzeczywistym stężeniem interesującego nas składnika gazu. Regulacja obejmuje modyfikację reakcji detektora w celu doprowadzenia odczytu do zgodności z oczekiwaniami podczas ekspozycji urządzenia na znane źródło. Różni się to zasadniczo od testów uderzeniowych, które polegają na krótkotrwałej ekspozycji na gaz w celu sprawdzenia, czy czujniki reagują w określonym zakresie i czy alarmy detektora działają prawidłowo.

Dlaczego kalibrujemy?

Kalibracja jest wymagana z wielu powodów. Jeśli urządzenie zostało poddane działaniu niekorzystnych warunków, może to spowodować zmianę stopnia, w jakim reaguje na dane stężenie gazu, na przykład detektor może odczytywać 46% LEL, podczas gdy prawdziwy poziom wynosi 50% LEL. Warunki te mogą obejmować czynniki środowiskowe, takie jak ekstremalne temperatury lub wilgotność, zatrucie czujnika przez kontakt z zanieczyszczeniami, takimi jak silikon i rozpuszczalniki, lub narażenie na wysokie stężenie gazu. Wstrząsy mechaniczne lub naprężenia oraz wiek czujnika również mogą mieć wpływ na jego działanie.

Dodatkowo istnieje potrzeba wykazania, że przepisy są przestrzegane, ponieważ wymagany jest zapis wskazujący, że przyrząd został skalibrowany i wykrywa gaz w wymaganych tolerancjach. Przyrządy prowadzą rejestr dat kalibracji, który nie tylko pokazuje, kiedy kalibracja została przeprowadzona, ale również kiedy będzie następna, jak również sporządza certyfikat kalibracji jako zapis.

Jak przeprowadzić kalibrację?

Podczas kalibracji ważne jest, aby na początku uwzględnić takie czynniki jak drogi przepływu i natężenie przepływu, ciśnienie, temperatura, wilgotność, stosowane gazy, czułości krzyżowe, czas reakcji czujników i wyczerpanie gazów odlotowych, a także przestrzegać wszelkich dodatkowych wymagań wskazanych przez producenta detektora.

Kalibracja jest zazwyczaj procedurą dwuetapową. Po pierwsze, przyrząd jest zerowany w świeżym powietrzu, powietrzu syntetycznym lub tle azotowym, tak aby odczyty były równe tym, których można się spodziewać w czystym powietrzu. Drugim krokiem jest wystawienie detektora na działanie gazu kalibracyjnego zawierającego znane stężenia gazów, które czujnik ma mierzyć i dostosowanie wszelkich odchyleń do prawidłowego odczytu. Alternatywnie można zastosować kalibrację krzyżową, w której używa się innego rodzaju gazu i wykorzystuje współczynnik kalibracji krzyżowej, aby uzyskać wymaganą reakcję na gaz docelowy.

Jak często należy przeprowadzać kalibrację?

Częstotliwość, z jaką przyrząd powinien być kalibrowany, może być różna, choć zaleca się połączenie informacji pochodzących z aplikacji i środowiska, a także od użytkownika, producenta i dostawcy usług. Ocena ryzyka jest zazwyczaj wymagana, aby potwierdzić, że okres kalibracji jest odpowiedni. Należy też pamiętać, że pomiędzy okresami kalibracji zalecane jest regularne przeprowadzanie testów sprawności.