Powstające gazy i opary w wielu okolicznościach mają szkodliwy wpływ na pracowników narażonych na ich działanie poprzez wdychanie, wchłanianie przez skórę lub połknięcie. Wiele substancji toksycznych jest niebezpiecznych dla zdrowia w stężeniach już od 1ppm (parts per million). Biorąc pod uwagę, że 10 000ppm jest równoważne 1% objętości dowolnej przestrzeni, można zauważyć, że bardzo niskie stężenie niektórych gazów toksycznych może stanowić zagrożenie dla zdrowia.

Gazowe substancje toksyczne są szczególnie niebezpieczne, ponieważ często są niewidoczne i/lub bezwonne i fizycznie trudniej ich uniknąć niż cieczy czy ciał stałych. Ich zachowanie fizyczne nie zawsze jest przewidywalne: temperatura otoczenia, ciśnienie i schematy wentylacji znacząco wpływają na zachowanie się wycieku gazu. Na przykład siarkowodór jest szczególnie niebezpieczny; chociaż ma bardzo charakterystyczny zapach "nieświeżego jajka" przy stężeniu powyżej 0,1ppm, narażenie na stężenie 50ppm lub wyższe prowadzi do paraliżu nerwów węchowych, czyniąc zmysł węchu nieaktywnym. To z kolei może spowodować założenie, że zagrożenie minęło. Przedłużające się narażenie na stężenia powyżej 50ppm może mieć inne objawy, a w skrajnych przypadkach doprowadzić do paraliżu i śmierci.

Definicje maksymalnych stężeń narażenia na działanie gazów toksycznych różnią się w zależności od kraju. Limity są na ogół ważone czasem, ponieważ skutki narażenia są kumulatywne: limity określają maksymalne narażenie w ciągu normalnego dnia roboczego i dla krótszych okresów do 15 minut lub mniej.