Kiedy należałoby zmierzyć wycieki gazu na odległość? 

Na całym świecie rośnie wykorzystanie gazu ziemnego, którego głównym składnikiem jest metan. Ma on również wiele zastosowań przemysłowych, takich jak produkcja chemikaliów takich jak amoniak, metanol, butan, etan, propan i kwas octowy; jest również składnikiem produktów tak różnych jak nawozy, środki przeciw zamarzaniu, tworzywa sztuczne, farmaceutyki i tkaniny. Wraz z ciągłym rozwojem przemysłu wzrasta ryzyko uwolnienia szkodliwych gazów. Mimo że emisje te są kontrolowane, mogą jednak wystąpić operacje, które obejmują obsługę niebezpiecznych gazów, w których braki w konserwacji zapobiegawczej, takie jak zapewnienie, że nie ma wadliwych rurociągów lub sprzętu, mogą spowodować straszne wyniki.

Jakie są zagrożenia i sposoby zapobiegania wyciekom gazu?

Gaz ziemny jest transportowany na kilka sposobów: rurociągami w postaci gazowej, jako skroplony gaz ziemny (LNG) lub sprężony gaz ziemny (CNG). LNG jest zwykłą metodą transportu gazu na duże odległości, np. przez oceany, podczas gdy CNG jest zwykle transportowany za pomocą cystern na krótkie odległości. Rurociągi są preferowanym wyborem transportu na duże odległości na lądzie (a czasami na morzu). Lokalne firmy dystrybucyjne również dostarczają gaz ziemny do użytkowników komercyjnych i domowych poprzez sieci użytkowe w obrębie krajów, regionów i gmin.

Regularna konserwacja systemów dystrybucji gazu jest niezbędna. Identyfikacja i usuwanie wycieków gazu jest również integralną częścią każdego programu konserwacji, ale jest to notorycznie trudne w wielu środowiskach miejskich i przemysłowych, ponieważ rury gazowe mogą być umieszczone pod ziemią, nad głową, w sufitach, za ścianami i przegrodami lub w innych niedostępnych miejscach, takich jak zamknięte budynki. Do niedawna podejrzenie wycieku z tych rurociągów mogło prowadzić do odgrodzenia całych obszarów do czasu znalezienia miejsca wycieku.

Wykrywanie na odległość

Dostępne są nowoczesne technologie, które pozwalają na zdalne wykrywanie i identyfikację wycieków z dokładnością do jednego punktu. Na przykład urządzenia ręczne mogą obecnie wykrywać metan w odległości do 100 metrów, natomiast systemy montowane w samolotach mogą identyfikować wycieki w odległości pół kilometra. Te nowe technologie zmieniają sposób wykrywania wycieków gazu ziemnego i radzenia sobie z nimi.

Do zdalnego wykrywania wykorzystuje się laserową spektroskopię absorpcyjną w podczerwieni. Ponieważ metan absorbuje światło podczerwone o określonej długości fali, instrumenty te emitują lasery podczerwone. Wiązka laserowa jest kierowana w miejsce, w którym podejrzewa się wyciek, takie jak rura gazowa lub sufit. Ze względu na to, że część światła jest pochłaniana przez metan, światło otrzymane z powrotem umożliwia pomiar absorpcji przez gaz. Przydatną cechą tych systemów jest fakt, że wiązka laserowa może przenikać przez przezroczyste powierzchnie, takie jak szkło lub Perspex, dzięki czemu istnieje możliwość przetestowania zamkniętej przestrzeni przed wejściem do niej. Detektory mierzą średnią gęstość gazu metanowego pomiędzy detektorem a celem. Odczyty na urządzeniach ręcznych podawane są w ppm-m (iloczyn stężenia chmury metanu (ppm) i długości drogi (m)). Metoda ta pozwala na szybkie znalezienie i potwierdzenie wycieku metanu poprzez skierowanie wiązki laserowej w kierunku podejrzanego wycieku lub wzdłuż linii pomiarowej.

Bezpieczeństwo ogólne

Ponieważ istnieje kilka zagrożeń podczas używania gazu, takich jak eksplozja z uszkodzonych, przegrzanych lub źle utrzymanych butli, wyposażenia rur lub urządzeń. Istnieje również ryzyko zatrucia tlenkiem węgla i oparzeń spowodowanych kontaktem z płomieniem lub gorącymi powierzchniami. Wdrażając system wykrywania wycieków gazu w czasie rzeczywistym, branże mogą monitorować swoje wyniki w zakresie ochrony środowiska, zapewnić lepszą ochronę zdrowia pracowników i wyeliminować potencjalne zagrożenia dla optymalnego bezpieczeństwa. Ponadto wczesne wykrycie wycieków gazu może skłonić inżynierów do ograniczenia ich rozprzestrzeniania się i utrzymania bezpiecznego środowiska dla lepszego zdrowia i bezpieczeństwa.

Aby uzyskać więcej informacji na temat pomiaru wycieków gazu na odległość, skontaktuj się z naszym zespołem lub odwiedź naszą strona produktu.

Błękitny wodór - przegląd

Co to jest wodór?

Wodór jest jednym z najobficiej występujących źródeł gazu, stanowiącym około 75% gazu w naszym Układzie Słonecznym. Wodór znajduje się w różnych rzeczach, w tym w świetle, wodzie, powietrzu, roślinach i zwierzętach, ale często jest łączony z innymi pierwiastkami. Najbardziej znanym połączeniem jest połączenie z tlenem, w wyniku którego powstaje woda. Wodór jest gazem bezbarwnym, bezwonnym i bez smaku, lżejszym od powietrza. Ponieważ jest znacznie lżejszy od powietrza, unosi się w naszej atmosferze, co oznacza, że nie występuje naturalnie na poziomie ziemi, lecz musi być wytworzony. Odbywa się to poprzez oddzielenie go od innych pierwiastków i zebranie gazu.

Co to jest błękitny wodór?

Niebieski wodór został opisany jako "wodór niskoemisyjny", ponieważ proces reformowania parą wodną (SMR) nie wymaga uwalniania gazów cieplarnianych. Niebieski wodór jest produkowany z nieodnawialnych źródeł energii, gdy gaz ziemny jest dzielony na wodór i dwutlenek węgla (CO2) w procesie parowego reformowania metanu (SMR) lub automatycznego reformowania termicznego (ATR), a następnieCO2 jest wychwytywany i przechowywany. Proces ten wychwytuje gazy cieplarniane, łagodząc w ten sposób wszelkie oddziaływania na środowisko. SMR jest najbardziej rozpowszechnioną metodą produkcji wodoru luzem i stanowi większość światowej produkcji. Metoda ta wykorzystuje reformer, w którym para wodna w podwyższonej temperaturze i ciśnieniu reaguje z metanem oraz katalizatorem niklowym, w wyniku czego powstaje wodór i tlenek węgla. Tlenek węgla jest następnie łączony z większą ilością pary, w wyniku czego powstaje więcej wodoru i dwutlenku węgla. Proces "wychwytywania" jest zakończony poprzez CCUS (Carbon Capture Usage and Storage). Alternatywnie, autotermiczny reforming wykorzystuje tlen i dwutlenek węgla lub parę wodną do reakcji z metanem w celu utworzenia wodoru. Wadą tych dwóch metod jest to, że wytwarzają one dwutlenek węgla jako produkt uboczny, więc wychwytywanie i składowanie węgla (CCS) jest niezbędne do wychwytywania i przechowywania tego węgla.

Skala produkcji wodoru

Dostępna obecnie technologia reformingu gazu ziemnego nadaje się do przemysłowej produkcji wodoru na dużą skalę. Światowej klasy reformer metanowy może wyprodukować 200 milionów standardowych stóp sześciennych (MSCF) wodoru dziennie. Jest to ilość wodoru wystarczająca do obsługi obszaru przemysłowego lub zatankowania 10 000 samochodów ciężarowych. Aby całkowicie zastąpić brytyjskie dostawy gazu ziemnego, potrzeba by około 150 takich instalacji, a zużywamy 2,1% światowego gazu ziemnego.

Produkcja na skalę przemysłową bielki wodór jest możliwa już dziś, jednak poprawa produkcji i wydajności doprowadziłaby do dalszego obniżenia kosztów. W większości krajów, które produkują wodór, wodór bwodór błękitny jest obecnie produkowany po niższych kosztach niż ekologiczny, który wciąż znajduje się we wcześniejszych fazach rozwoju. Dzięki dodatkowym ustaleniom polityki w zakresieCO2 i zachętom dotyczącym wodoru, popyt na wodór będzie nadal rósł, a wraz z nim będzie zyskiwał na znaczeniu, chociaż obecnie wymagałoby to wymaga zastosowania obu technologii produkcji wodoru w pełni.

Zalety niebieskiego wodoru?

Produkując niebieski wodór bez konieczności wytwarzania energii elektrycznej potrzebnej do produkcji zielonego wodoru, niebieski wodór mógłby pomóc w ochronie ograniczonych terenów, jak również przyspieszyć przejście na energię niskoemisyjną bez przeszkód związanych z wymaganiami dotyczącymi terenów.

Obecnie niebieski wodór jest mniej kosztowny w porównaniu do zielonego wodoru . Z głównych szacunków produkcji niebieskiego wodoru kosztuje około 1,50 USD za kg lub mniej przy użyciu tańszego gazu ziemnego. Dla porównania, zielony wodór kosztuje dziś ponad dwa razy tyle, a jego redukcja wymaga znacznych ulepszeń w zakresie elektrolizy i bardzo taniej energii elektrycznej.

Wady niebieskiego wodoru?

Ceny gazu ziemnego rosną. Naukowcy amerykańscy, analizując wpływ błękitnego wodoru na środowisko w całym jego cyklu życia, stwierdzili, że emisja metanu powstająca podczas wydobywania i spalania kopalnego gazu ziemnego jest znacznie mniejsza niż błękitnego wodoru ze względu na wydajność produkcji. Aby wyprodukować błękitny wodór, trzeba wydobyć więcej metanu. Jak również wymaga przejścia przez reformatory, rurociągi i statki, z których stwarza więcej możliwości wycieków. Badania wskazują, że produkcja błękitnego wodoru jest obecnie o 20% gorsza dla klimatu niż używanie gazu kopalnego.

Proces wytwarzania błękitnego wodoru wymaga również dużej ilości energii. Dla każdej jednostki ciepła w gazie ziemnym na początku procesu, tylko 70-75% tego potencjalnego ciepła pozostaje w produkcie wodorowym. Innymi słowy, jeśli wodór jest wykorzystywany do ogrzewania budynku, do produkcji błękitnego wodoru potrzeba o 25% więcej gazu ziemnego niż gdyby był on wykorzystywany bezpośrednio do ogrzewania.

Czy wodór to przyszłość?

Potencjał tej inicjatywy mógłby zwiększyć wykorzystanie wodoru, co może pomóc w dekarbonizacji sektora przemysłowego tego obszaru. Wodór byłby dostarczany do klientów, aby pomóc w zmniejszeniu emisji z ogrzewania domowego, procesów przemysłowych i transportu oraz emisji CO2 byłby wychwytywany i transportowany do bezpiecznego miejsca składowania na morzu. Mogłoby to również przyciągnąć znaczące inwestycje w społeczności, wspierać istniejące zatrudnienie i stymulować tworzenie lokalnych miejsc pracy. W ostatecznym rozrachunku, jeśli branża niebieskiego wodoru ma odegrać znaczącą rolę w dekarbonizacji, będzie musiała zbudować i obsługiwać infrastrukturę, która w pełni wykorzysta swój potencjał redukcji emisji.

Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź naszą stronę branżową i zapoznaj się z innymi naszymi zasobami dotyczącymi wodoru:

Co trzeba wiedzieć o wodorze?

Niebezpieczeństwa związane z wodorem

Zielony wodór - przegląd

Xgard Bright MPS zapewnia wykrywanie wodoru w zastosowaniach związanych z magazynowaniem energii

Zagrożenia związane z siarkowodorem

Następny w naszej serii krótkich filmów wideo jest nasz fakt dotyczący wykrywania siarkowodoru.

Gdzie występujeH2S?

Siarkowodór stanowi poważne zagrożenie dla pracowników wielu gałęzi przemysłu. Jest on produktem ubocznym procesów przemysłowych, takich jak rafinacja ropy naftowej, górnictwo, papiernie i wytapianie żelaza. Jest on również powszechnym produktem biodegradacji materii organicznej; kieszenieH2Smogą gromadzić się w gnijącej roślinności lub w samych ściekach i uwalniać się po ich naruszeniu.

Continue reading "Zagrożenia związane z siarkowodorem"